przedstawicielem jakiej rasy chciałbyś byc?

- Balrogowie
- Beorningowie
- Dúnedainowie
- Elfowie
- Entowie
- Hobbici
- Istari
- Krasnoludy
- Lossothowie
- Ludzie Wschodu
- Nazgule
- Orły
- Orkowie
- Trolle
- Umarli
- Uruk-Hai
- Valarowie
- Wosowie

Balrogowie
Słowa nie potrafią oddać grozy i potęgi Balrogów, złych duchów ognia, które znalazły się pośród pierwszych sprzymierzeńców Morgotha we wczesnym okresie istnienia Ardy. Ich przywódcą był Gothmog. Balrogowie, jeśli nie zostaną zniszczeni przez potężniejszą siłę, są nieśmiertelni, są bowiem prawdziwymi Majarami. Władają ogromną mocą i budzą postrach. Balrogowie posiadają wiele mocy i zdolności: potrafią latać, siła ich woli i sama obecność jest tak potężna, że każdy musi się przed nimi ugiąć, choćby na chwilę, jeśli jest odważny. Mogą walczyć niczym wytrawni szermierze, zdobyć władzę nad wolą i umysłem przeciwnika, potrafią płonąć ogniem tak mocnym, że dopiero po zanurzeniu w głębinach owy płomień gaśnie, a zaraz po znalezieniu się w suchym otoczeniu wybucha na nowo. Mogą rzucać niektóre zaklęcia, a neutralnym obszarem ich działań jest ogień. Są gorąco lojalne wobec Czarnego Nieprzyjaciela.

Beorningowie
Beorningowie byli ludźmi zamieszkującymi tereny między Mroczną Puszczą a Górami Mglistymi na północy Śródziemia. Pradawni potomkowie Beorningów pochodzili z Gór Mglistych.Ich cechą charakterystyczną była umiejętność zamieniania się w niedźwiedzia. Pochodzili od Beorna, który stał się przyjacielem Bilba Bagginsa. Beorningowie kochali zwierzęta i potrafili z nimi rozmawiać. Zajmowali się głównie hodowlą zwierząt. Ich przyjacielem był Radagast, który tak jak oni kochał zwierzęta i rośliny.

Dúnedainowie
Ich mową był Westron. Wywodzili się od Edainów, którzy buli sprzymierzeńcami Eldarów. Edainowie założyli swoje pierwsze królestwo w Numenorze. Ich pierwszym władcą był Elros (brat Elronda). Nazywani byli Dunedainami i uznawani są za najdostojniejsze plemię ludzi. Z tego plemienia wywodził się Aragorn. Dunedainowie obdarzenie byli długowiecznością. Na początku swego istnienia byli potężnie lecz z biegiem czasu ich siła malała.

Elfowie
Plemię Elfów podzieliło sie na zachodnich (Eldarów) i wschodnich. Za wschodzniej gałęzi wywodziły się prawie wszystkie szczepy Elfów zamieszkujące Mroczną Puszczę i Lórien. Feanor był wśród Eldarów najbieglejszy w sztukach i nauce lecz zarazem najbardziej pyszny i samowolny. Stworzył trzy Silmarile. Klejnoty te wykradł Morgoth i tym samym doszło do wojny, w której Eldarowie i Edainowie (trzy plemienia ludzi) próbowali odebrać Silmarile Morgoth'owi. Siły sprzymierzone przegrały tą wojnę. W historii zdażyły się trzy związki małżeńskie pomiędzy Eldarami i Edainami- Luthien z Bernem, Idril z Turonem i Arweny z Aragornem. Morgoth zosrał w końcu pokonany przez Earendila. Earendil poślubił Elwingę. Z tego związku narodzili się Elrond i Elros, czyli półelfowie. Pod koniec I Ery Valarowie zażądali od Półelfów, aby wybrali do którego z plemion chcą należeć. Elros wybrał plemię ludzi, a Elrond plemię półefów.

Enty
Zostały stworzone przez Eru dla ochrony drzew przed pozostałymi dziećmi Iluvatara i przede wszystkim krasnoludami. Swoje istnienie zawdzięczają prośbie Yavanny. Są najstarszym plemieniem, które przetrwało do Trzeciej Ery. Zetknęły sie z Eldarami i to im zawdzięczają język. Stworzyły język specyficzny- powolny, górnolotny i pełen powtórzeń. Enty były bardzo zdolne w uczeniu się. Tego co już raz poznały nigdy nie zapominały. Pewnego dnia zniknęły żony Entów. Poszukiwali swoich małżonek, ale nie mogli ich znaleźć. Co za tym idzie nie było małych "Enciątek". W Wojnie o Pierścień początkowo pozostawali neutralni. Walczyli tylko z Sarumanem i to nie z tego powodu, że pożądał Pierścienia lecz dlatego, że wycinał drzewa. Do przyłącznie się do wojny namówili ich Merry i Pippin.

Hobbici
Nie ma żadnej konkretnej wzmianki o ich pierwotnym języku. Twierdzi się, że ich mowa pierwotna musiała być podobna do mowy ludzkiej. Szybka przejęli Wspólną mowę. Hobbitami nazywali mieszkańcy Shier'u wszystkich swoich współplemieńców. Ludzi mówili na nich "niziołki", a Elfowie "periannoth". Nazwa Hobbit pochodzi najprawdopodobniej od słowa hobbytla, czyli budowniczy nor ziemnych. Nieprzyjaciel mało wiedział o Hobbitach i za późno zaczął zbierać o nich informację. Byli bardzo nie pozorni. Mimo niskiego wzrostu byli niesamowicie mężni. Kochali swoje nory i jedzenie. Tylko niektórzy wybierali życie podróżników. Odegrali czołową rolę w Wojnie o Pierścień.

Istari
O Mędrcach słów kilka...

Kiedy Cień zawisł nad Wielką Puszczą w ów czas do Śródziemia przybyli tajemniczy wędrowcy. Niewielu wiedziało skąd przybyli, a jedynie Cirdan znał pisany im los. Była ich piątka - Curunir ( znany później jako Saruman), Olórin ( zwany Szarym Pielgrzymem), Aiwendil (Radagast), oraz Alatar i Pallando. Wszyscy posiedli wielką moc, jednak zabroniono im narzucać swej woli innym istotom, jak i używać broni równej Czarnemu Władcy.

Byli oni Ainurami, wysłanymi do Śródziemna przez Władców Zachodu w celu pomocy Wolnym Ludom w stawieniu oporu nienawistnej mocy powracającego Saurona. Kiedy Cień rózł w siłę rezydując w Dol-Guldur, powołana została Biała Rada. W jej skład wchodzili Gandalf, Saruman, Radagast, Galadriela, Círdan, Elrond, Thranduil i Glorfindel. Przewodnictwo nad nią, mimo sprzeciwu Galadrieli objął Saruman, który już był zdrajcą.
Długo hamował działania Rady w obawie, że jeśli Sauron zginie Jedyny nigdy nie zechce się ujawnić, jednak kiedy poszukiwania Nieprzyjaciela zabrnęły zbyt daleko uległ radom Gandalfa i Rada skierowała się do Twierdzy Saurona w Wielkiej Pyszczy, zwanej od tego czasu Mroczną. Niestety Władca Ciemności spodziewał się ataku i zbiegł do Mordoru, gdzie pałał się mroczną mocą i ogłosił jawnie swój powrót. Następnie Istri przystąpili do Wojny o Pierścień która zakończyła się zniszczeniem Pierścienia i ostatecznym wygnaniem Władcy pierścieni za granicę świata.

O ile o trójce wiemy jak potoczyły się ich losy to Błękitni czarodzieje są pewną zagadką. Początkowo mówiono, że udali się na wschód, lecz zawiedli, jednak w listach pojawia się wzmianka, że Morinehtar i Rómestámo ("Pogromca Ciemnościr" i "Pomocnik Wschodu" - tak bowiem nazwano ich w Śródziemu) mieli za zadanie osłabić siły nieprzyjaciela na wschodzie, dzięki czemu spełnili pokładane w nich nadzieje i przychylili się dwukrotnie do pokonania Saurona.

Krasnoludy
Krasnoludowie są odrębną rasą. O jej dziwnych początkach i o przyczynach, dla których stała się jednocześnie tak podobna i tak nie podobna do ludzi pisze księga "Silmarillion". Elfowie ich nie znali, a krążące wśród ludzi legendy są pełne błędów. Stworzył ich Valar Aule. Krasnoludiwie są hartowni, zawzięci, skryci, pracowici, nie zapominają krzywd i dobrodziejstw. Kochają klejnoty i rzeczy zrobione ręką rzemieślnika bardziej, niż rzeczy, które żyją własnym życiem. Nie są jednak z natury źli. Ludzie od zawsze zazdrościli Krasnoludom bogactw i skarbów, dlatego powstała między tymi dwiema rasami nieufność. W III Erze przyjaźń łączyła jednak często Krasnoludy i Ludzi. Wynikało to z tego, iż pierwotne siedziby Krasnoludów zostały zniszczone i zmuszeni zostali do życia wśród Ludzi. Używali języka ludzi, z którymi mieszkali. Między sobą jednak używali języka Krasnoludów. Traktowali go jak największą tajemnicę. Nikt z obcoplemieńców nie znał tego języka. Nawet imiona Krasnoludów pochodzą z języka ludzi Północy, a swoich prawdziwych imion używali tylko w relacjach między Krasnoludzkich.

Ludzie Wschodu
Słysząc rasa ludzi wszystkim nasuwa się obraz gondorczyków i rohańczyków. Mało kto pamięta, że byli również tacy, którzy sprzymierzyli się z Władcą ciemności.

Haradrimowie-żyli w Południowym Śródziemiu. Przez długie wieki aż do czasów króla Elessara walczyli z Gondorem o południowe prowincje. W czasie Wojny o Pierścień przybyli na wojnę z olifantami zwanymi inaczej mumakilami. Nosili turbany i strojami przypominali Arabów w świecie realnym. Po upadku Saurona poddali się Gondorowi i większość Haradrimów zaprzestała z nim wojny. Po Trzeciej Erze żyli samotnie na południu Śródziemia. Haradrimowie bardzo często używali łuków i włóczni. Jeździli także na koniach podobnych do wielbłądów. Podczas bitwy na polach Pelennoru Haradrimowie przybyli z odsieczą razem z Rhun orkom.

Easterlingowie - zwani także Smagłymi ludźmi. Mieszkali w położonej na wschodzie, stepowej krainie Rhun. Wielokrotnie sprzymierzali się z siłami zła Saurona z Mordoru przeciwko ludziom z Gondoru i Rhovanionu oraz elfom z Mrocznej Puszczy i Lothlórien. Był to lud bardzo mężny, gdyż jako ostatni opuszczali pole bitwy, wielu jednak walczyło przeciwko siłom dobra. Żyli również dobrzy Easterlingowie, tak zwany ród Bóra, jednakże w Trzeciej Erze byli oni prześladowani przez Saurona i swych złych braci(ród Ulfanga). Po zatopieniu Beleriandu dobrzy Easterlingowie wycofali się do Ossiriandu.

Korsarze z Umbaru - mianem tym określano korsarzy mających za swoją siedzibę Umbar. W kolejnych latach Trzeciej Ery działały trzy różne (ze względu na pochodzenie) grupy Korsarzy. Wszyscy oni byli wrogo nastawieni do Gondoru i atakowali to królestwo.

Kand -kolejny kraj sprzymierzony z siłami Mordoru. O Khandzie i o jego mieszkańcach niewiele wiadomo. Północną granicę stanowiły góry Ephel Dúath, a wschodnią Ered Harmal. Ważne miejsce stanowiły wrota Khandu - między Ephel Dúath, a Ered Harmal. Od południa i zachodu, Khand graniczył z Haradem. Ludzie zamieszkujący Khand byli nazywani Variagami. W czasie Wojny o Pierścien Khand stanął po stronie Mordoru razem z Rhunem i Haradem.

Nazgule
Dziewięciu Czarnych Jeźdźców (w języku elfów nazywani Ulairimi) Jest ich tylu, co członków Drużyny Pierścienia. Byli niegdyś potężnymi władcami królestw ludzi. Podstępny Sauron rozdał im dziewięć pierścieni, które wzbudziły w nich chciwość i niepohamowaną chęć zatrzymania ich. Dzięki temu Czarnemu Władcy udało się za pomocą pierścieni zawładnąć ich duszami.Teraz są Upiorami Pierścienia (w czarnej mowie Nazgulami) i budzą strach w sercach wszystkich wolnych istot Śródziemia. Nie mają wolnej woli i muszą wykonywać wszystkie rozkazy Czarnego Władcy. Osiedlili się w Minas-Morgul. Są jego prawą ręką Sauron wyznacza im najtrudniejsze i najważniejsze zadania, na przykład złapanie Froda i odebranie mu Pierścienia. Mają nad nim dużą przewagę, ponieważ wyczuwają, gdy ktoś używa Pierścienia. Nie są do końca ani żywe, ani martwe, przez co bardzo trudno je zabić. Promieniujące z nich zło zwierzęta wyczuwają na odległość (nie boją się ich tylko ich mordorskie wierzchowce). Potrafią wydawać z siebie mrożące krew w żyłach piski.Początkowo poruszali się na koniach, ale zwierzątka nie przeżyły kąpieli, jaką im zgotował Elrond (na filmie była to Arwena) w rzece w Rivendell (było to, gdy ścigały ją i rannego Froda). Sauron dał im nowe wierzchowce ogromne latające żmije. Na nich walczyli Nazgula na polach Pellenoru, gdzie został pokonany najpotężniejszy z nich czarnoksiężnik zwany Wodzem Upiorów.Jeszcze jako człowiek pod koniec drugiej ery przybył on jako renegat z Numenoru i tutaj poznał Saurona. Tak, jak pozostali, został on zamieniony w Nazgula i stał się najwierniejszym sługą Czarnego Władcy. Zginął on na polach Pellenoru z ręki Eowiny i hobbista, co było zgodne z przepowiednią, że nie pokona go żaden z mężów tego świata. To pierścień utrzymywał ich w stanie między życie, a śmiercią, więc zginęli w chwili, gdy wpadł on wraz z Gollumem do czeluści Orodruiny.

Orły
Orły to najbardziej zasłużone dzieci Illuvatara.Pod dowództwem swych władców pierw Thorondora później Gwaihira dokonały wielu bardzo chwalebnych czynów - walcząc z siłami zła, ratując więźniów i pomagając wszystkim którzy są w potrzebie...

Orły stworzyła Yanna, Królowa Ziemi i Manwe Król Wichru, jeszcze przed stworzeniem ludzi i elfów.W następnych erach świata orły pełniły funkcję posłańców i jego sług (Manwego oczywiście)Często odpoczywały na Taniquetil, najwyższej górze w Ardzie, czepiając się wysokich turni swoimi szponami. Orły stworzone przez Manwego były dużych rozmiarów.Mogły spokojnie unieść człowieka lub krasnoluda. Thorondor miał
rozpiętość skrzydeł aż 180 stóp!! Posługiwały się językami ludzi i elfów. Długość życia orłów nie jest nam znana, ale niektórzy uważają je za nieśmiertelne.

W I Erze żyły na południu Gondolinu.W II Erze większość orłów odleciała do Amanu. W III zaś, pod wodzą Gwaihira, Władcy Wichrów, za siedzibę obrały Góry Mgliste. Gwaihir brał udział w Bitwie u Czarnej Bramy Mordoru, jego pobratymcy walczyli ze skrzydlatymi bestiami uratował Gandalfa Szarego(Jeden z Istarii ) z niewoli u Sarumana.Uratował również Froda, Powiernika Pierścienia i jego towarzysza Sama Gamgee, ze stoków rozpadającej się Góry Przeznaczenia w samym sercu Mordoru.

Orkowie
Zła rasa Śródziemia. Zostali oni wyhodowani przez Morgotha w Utumno no początku Pierwszej Ery ( po przebudzeniu elfów, lecz przed bitwą potęg ), z elfów, których pojmał nad Cuivienen i znieprawił w swych lochach. Rozmnożyli się podczas uwięzienia Melkora, a po raz pierwszy pojawili się w Beleriandzie pod koniec trzeciego wieku jego uwięzienia. Wystąpili w pierwszej z Bitew o Beleriand i od tego czasu zawsze byli najliczniejsi pośród żołnierzy i sług Morgotha. Po zwycięstwie nad Morgothem szczepy orków przetrwały w Górach Mglistych i innych miejscach. W Drugiej i Trzeciej Erze orkowie występowali jako najważniejsi słudzy Saurona, byli też wykorzystywani przez Sarumana. Wydaje się, że czasami działali na własną rękę.

W Trzeciej Erze orkowie zaczęli mnożyć się w Górach Mglistych około 1300 roku, a w czasie Wojny o Pierścień występowali w Mordorze, Minas Morgul, Mrocznej Puszczy i innych terenach opanowanych przez Saurona. Brali udział we wszystkich jego przedsięwzięciach, od walk w królestwie Angmaru na północy po ataki na Gondor na południu. Zagarnęli Khazad-dum, gdy został on opuszczony przez krasnoludów i zniszczyli kopalnię Balina w 2994 roku. Napadali na podróżnych w Górach Mglistych, atakowali wschodni Eriador, a nawet Shire ( w 2747 roku ) i Rohan ( w 2800 roku ), stale też niepokoili elfów w Lorien i Mrocznej Puszczy. Po 2950 roku Saruman wykorzystywał orków do ataków na Rohan. Nie można wymienić wszystkich walk między Wolnymi Ludami Śródziemia, trzeba jednak wspomnieć o dwóch z nich:
wojnie krasnoludów z orkami, która doprowadziła do wyniszczenia większości orków z Gór Mglistych (2793-2799 TE), oraz Bitwę Pięciu Armii, która doprowadziła do podobnego efektu w 2941 roku.

Orkowie byli wyhodowani jako szyderstwo z elfów i podobnie jak elfowie byli zaciekłymi wojownikami i nie umierali śmiercią naturalną. Jednak pod każdym innym względem różnili się od nich diametralnie. Poszczególne ich szczepy były odmienne , jednak w zasadzie byli niscy, krępi, krzywonodzy, mieli długie ręce, ciemne twarze, skośne oczy i długie kły. Większość orków, z wyjątkiem Uruk-hai, słabła w promieniach słonecznych, a wszystkie wolały ciemność. Były uzdolnione w drążeniu tuneli, kuciu broni i innych praktycznych umiejętnościach. Ich leki były cierpki, lecz bardzo skuteczne. Nosili cuchnące, szorstkie ubrania i ciężkie buty. Kochali niszczyć i zabijać.Używali wielu rodzajów broni, w tym łuków, włuczni, mieczy i noży do kłucia, wydaje się jednak, że najbardziej upodobali sobie miecze podobne do scimitarów. Lubili jeść surowe mięso, także ludzi i innych orków.
Szczepy orków tworzyły bardzo prymitywne języki dla porozumienia się między sobą ( większość z nich zawierała garść słów z Czarnej Mowy ). Między szczepami porozumiewano się zwyrodniałą wersją westronu. Orkowie, którzy umieli pisać , posługiwali się pismem cirth.
Określenia orków są podobne we wszystkich językach: w sindarinie orch ( l. mn. yrch ), w Czarnej Mowie uruk, w tłumaczonym ( i prawdopodobnie oryginalnym ) rohirrimskim orc ( staroangielskie słowo oznaczające demona ), a w języku Wosów gorgun. Hobbici nazywali ich goblinami, a Eldarowie Glamhoth.

Trolle
W czasie kiedy Melkor przybył do Śródziemia postanowił spaczyć zarówno elfy, jak i enty. W ten oto sposób powstali orkowie i Ologh-hai ( trolle). Miały one twardą skórę, niczym z kamienia. Były silne i wytrzymałe ale początkowo odczuwały lęk przed światłem dnia ( zmieniało je ono w kamień) . Z czasem Sauron udoskonalił dzieło swego mistrza. Stworzył odmianę trolli, które nie bały się światła słonecznego i mogły równie dobrze walczyć w noc jak i w dzień.Mowily malo i nie znaly innego jezyka procz Czarnej Mowy Barad-dur. Możemy rozróznić kilka rodzajów trolli : -trolle jaskiniowe ( Drużyna pierścienia spotyka jednego z nich w Morii) -trolle mordorskie ( Stanowiły część armi Saurona w czasie wojny o pierścień) -trolle północne ( bardziej owłosione od swych krewnych z południa, mało o nich wiadomo)

Umarli
Umarli byli niegdyś ludźmi z plemienia górali Ered Nimrais.Żyli w trzecim tysiącleciu Drugiej Ery i zwano ich wtedy Ludem Gór.To dzięki nim powstały budowle w Dunharrow później nazwane Ścieżką Umarłych.Gdy zostało założone królestwo Gondoru zawarli sojusz z nimi i przysięgli ostatniemu królowi gondoru pomoc,gdy jednak Gondor był w potrzebie nie stawili się uciekli i ukryli się w rozpadlinach gór wtedy to Isildur król Gondoru przeklną ich, i nie zaznają spokoju póki nie wypełnią obietnicy.
Podczas Wojny o Pierścień w 3019 roku,Aragorn wraz z Gimlim i Legolasem ruszył tą ścieżką bardzo potrzebował pomocy umarłych do walki z Sauronem.Dlatego że był dziedzicem Isildura udało mu się dostać do Erech gdzie wezwał umarłych do walki.Z stamtąd ruszył do Pelargiru,tam Umarli zwyciężyli z Korsarzami z Umbaru.Potem ruszyli na Pola Pelennoru i z odsieczą przyszli Gondorczykom oraz Rohańczykom,w ten sposób przyczynili się do klęski Saurona.Wtedy Aragorn uznał ze dopełnili przysięgi i pozwolił im odejść, zniknęli ze Śródziemia 13 marca 3019 roku.

Uruk-hai
Pojawili się w 2475 roku Trzeciej EryTrzeciej, kiedy to zaatakowali Ithilien i zajęli Osgiliath.. Mówi się, że Sauron nigdy do końca nie był zadowolony ze swoich orków, więc ich zmodyfikował. Skrzyżował on ludzi z orkami ( niewiadomo w jaki sposób ) i tak powstali pierwsi Uruk-hai. Nowa rasa była mniej podatna na działanie światła słonecznego niż zwykli orkowie, którzy działać mogli praktycznie tylko w nocy. Odznaczali się większą siłą i wytrzymałością niż pomniejsi orkowie, byli też straszliwi w walce. Nosili ciężkie, żelazne zbroje i kolczugi. Wyglądem przypominali dużych, wyprostowanych, ciemnoskórych orków. Wzrostem dorównywali ludziom, co było rzadkością wśród pomiędzy ich pierwowzorami. Tak jak niegdyś Morgoth stworzył orków, co było największym złem popełnionym przez Melkora, nauczyciela Saurona, tak też wyhodowanie Uruk-hai przez Saurona zaliczono do jego najgorszych czynów. Przeważnie dołączali się do zwykłych orków przewodząc nimi.
To właśnie Uruk-hai zaatakowali niespodziewanie Gondorczyków, wypierając ich z Osgiliathu, biorąc miasto szturmem, paląc je i burząc kamienny most. W ten sposób Urukowie spustoszyli największe miasto Gondoru! Był to jednak dopiero początek ich poczynań. Będąc cennymi sługami Czarnych Mocy, zapamiętale czynili zło, walcząc podczas Wojny o Pierścień z ramienia Morgulu i Mordoru. Wielu z nich służyło pod sztandarem Białej Ręki Czarodzieja Sarumana Wielu Barw, z którego rozkazów przybyli walczyć o Rogaty Gród w Rohanie (gdzie większość przedstawicieli tej rasy oddała ostatnie tchnienie). Gdy zakończyła się Wojna, a Mordor upadł, Uruk-hai sczeźli jak słoma w ogniu; z upadkiem Saurona skończyło się bowiem panowanie wszelkich orków i innych niegodziwych istot, które stały się bezpańskie. Prędko część z nich wybito, a pozostała część schowała się w głębokich jaskiniach, gdzie wyginęła...
Na polu walki nie było im równych. Każdy był odważny i walczyć aż do śmierci. Nie znali strachu. Ich broń była starannie wykuta i przygotowana do potężnych, śmiertelnych ciosów.

Valarowie
Na początku był Eru, Jedyny, którego nazywają Iluvatarem. On powołał do życia Ainurów, którzy po zejściu na świat nazywani byli Valarami. Jako miejsce zamieszkania na Ziemi obrali sobie Valinor- Krainę nie skażoną złem. Dla ludzi byli Bogami. Było siedmiu Valaró i siedem Valier.
Manwe- Miał być pierwszym z Królów Ziemi. Był Panem Powietrza. Jego żoną była Varda (Elbereth)- Pani Gwiazd.
Ulmo- żył samotnie. Był Panem Wody.
Aule- Podlegają mu wszystkie substancje, z których stworzona jest Arda (Ziemia). On to stworzył Krasnoludów. Jego żoną jest Yavanna, która kocha wszystko co rośnie w ziemi. Orome- Jest potężnym władcą i wielkim, posępnym wojownikiem. Jego żona jest Vana, czyli wiecznie młoda.
Mandos- Jest Panem Domu Umarłych. Jego żoną jest Vaire- Tkaczka.
Lórien- Jest władcą duchów. Jego żoną jest Este, która leczy wszelkie rany i koi zmęczenie. Tulkas- Jest wielkim, zawsze radosnym wojownikiem. Jego żoną jest Nesse - wielbicielka zwierząt.
Nienna żyła samotnie i opłakiwała każdą ranę zadaną Ardzie.

Najpotężniejszym z Ainurów był Melkor- później nazwany Morgothem. Do grona Valaów już go nie wliczano, ponieważ pragną zagarnąć Ardę dla siebie.

Wosowie
Wosowie lub Dzicy Ludzie byli mieszkańcami lasu Druadan w Anorien, dosyć niedaleko Minas Tirith.
Jest to plemię o krótkich nogach, owłosionym tułowiu i o silnie rozbudowanym umięśnieniu na kończynach zarówno górnych jak i dolnych. Prawdopodobnie są to potomkowie Pukelów, których posągi zdobią wejście do twierdzy Dunharrow w Rohanie. Nie byli sojusznikami Rohirrimów ani Gondoru ale też nigdy z nimi nie walczyli. Nienawidzili orków i wszystkich wojsk Mrocznego Władcy. Świetnie poruszali się w lesie i znali wiele starych dróg, które nie były używane od setek lat. Uzbrojeni byli w prymitywne włócznie, łuki i dmuchawy z zatrutymi strzałami. Ich ubiorem były ubrania ze skóry zwierząt oraz spódniczki z liści. Podczas Wojny o Pierścień przywódca wosów- Ghân-buri-Ghân przeprowadził wojska Rohanu przez las Druadan omijając w ten sposób potężną armię Mordoru. Za ten czyn Elessar oddał Wosom w prawne władanie las Druadan.