Po raz kolejny spotykam się z tym, że opis filmu na FB od początku do końca zdradza całą fabułę...chyba niektórzy nie rozumieją różnicy między zarysem, a streszczeniem.

Sam film niestety słabiutki, tym razem B. Sass nie popisała się scenariuszem.
Przede wszystkim główny bohater - Władysław Mika zniechęca (przynajmniej mnie) do śledzenia jego losów na ekranie.
Jest to człowiek słaby psychicznie, śmiertelnie nieśmiały, żyjący zawsze w cieniu, bez kręgosłupa. Łatwo daje się zdominować, zamiast mówić - bełkocze pod nosem. Niby Jędrysek dobrze oddał te wszystkie cechy i udało mu się wykreować postać o jaką w filmie chodziło, jednak strasznie mnie irytował w tej roli, dosłownie nie mogłam na niego patrzeć.
Podobne przymioty co Mika posiada filmowa Marysia, którą dobrze odegrała M. Ciunelis. Jest to również nad wyraz delikatna i wrażliwa dusza -ona jednak potrafi wzbudzić w widzu sympatię czy cień współczucia. Mika natomiast gra na nerwach. Irytuje jego zaślepienie. Nie dostrzega prawdziwych uczuć, jakimi obdarza go Marysia, chce jednak zdobyć wyrachowaną bankową lolitkę (w tej roli Figura), której zależy jedynie na mieszkaniu i bogatym partnerze, który odniósł w życiu sukces.
Jakkolwiek "Krzyk" oraz "Dziewczęta z Nowolipek" (wraz z kontynuacją) to pozycję B. Sass, które zasługują na uwagę, "Krzyk" jest wg mnie mocno bezbarwny.