Zacznijmy od tego, że w opisie jest zamieszczone, iż miejsce wydarzeń znajduje się na "Podlasiu". Nie chcę tu nikogo obrażać, ale wszyscy którzy więcej przesiadują w internecie, na pewno napotknęli się choć raz na to, jakie jest postrzeganie życia/obyczajów na Podlasiu i pochodzących stamtąd ludzi (np. poprzez memy). Województwo ,,Podlasie’’ jest wybrane prześmiewczo. Mieszanie różnych gatunków filmowych, jest tu mistrzowskie. Harmonijny lektor, który wprowadza w zakłopotanie przez mocne nie dopasowanie do klimatu filmu - po wejściu lektora, film zamienia się na TEN "amerykański z lektorem" z mieszaniną polskiego dennego, przez co wprowadza zawirowanie wrażeń. W efekcie mamy odczucie że "przeskakujemy" z jednego filmu do drugiego. Muzyka momentami tak bardzo nie pasuje, że potęguje nasze "odmóżdżenie podczas oglądania". Dodam, że gdyby film był sklasyfikowany do gatunku "komedia" ( ew. komedia/horror) stwierdziliśmy, że "obok komedii to nawet nie stało", przez co byłby tylko kolejnym nudnym, nieśmiesznym i nieudanym filmem. Mając z tyłu głowy, że film został przypisany do kategorii "horrorów" i że reżyser na pewno zaczerpnął wszystkich sił, aby odtworzyć dobrą polską wersję amerykańskich slasherów, staje się dla nas ( co myślę, że właśnie było celem reżysera) do takiego stopnia absurdalnie złym filmem, że pozostaje go tylko wyśmiać za denny scenariusz i odegrania ról (cel osiągnięty- film doprowadził odbiorcę do śmiechu).
W moim odczuciu opis jest celowo skonstruowany opacznie. Po obejrzeniu filmu, w życiu nie pomyślelibyśmy że myślą przewodnią głównego wątku, jest poszukiwanie swojego miejsca w świecie przez policjanta Adasia. Oglądając bardziej skupiamy się na potworach i ich złapaniu, niż o tym, że nudna jak flaki z olejem postać, próbuje odnaleźć swoje miejsce na ziemii. Po za tym w wskażcie mi horror, gdzie główny bohater- nieszkodliwy i nieudolny policjant stara się o swoją miłość, równocześnie nie będąc psychopatą i przykładowo- nie zabija wszystkich napotkanych kobiet, dopóty nie znajdzie tej "jedynej". W filmach tej kategorii nie spotkacie zakochanych potworów, a już zwłaszcza uprawiających tak namiętny i zmysłowy sex, na domiar tego, po wszystkim leżą jak w filmie romantycznym i rozmawiają o swoich uczuciach. Zazdrość między potworami- kolejny niezwyczajny absurd. Pomysł z oderwaniem twarzy Waness’ie przez kobietę potwora, w akcie zazdrości- to wszystko robi "whiskas w głowie", co moim zdaniem jest celem tej produkcji. Kiedy widzieliście zazdrosnego potwora? Który zabija kogoś nie tylko od tak (dla pokarmu, dla przyjemności, z zemsty czy dlatego, że po prostu tak już jest przyjęte, że potwory zabijają), ale z powodu "ludzkiego" uczucia zazdrości, z którymi zmagają się w życiu codziennym zwykli ludzie. Potwory przecież nie mają ludzkich problemów, takich jak zazdrość, bo przecież każdy z nich myśli tylko aby zabić. Głębokie" rozmowy (które zagrane w roli zwykłych ludzi, byłyby zwyczajne) potworów oraz narastająca w nich miłość, rzutuje nam inne spojrzenie na straszne, zdeformowane postacie, które zazwyczaj możemy spotkać w horrorach. Analizując i wczuwając się w rozmowy postaci dostrzegamy ich absurdalność np. Zosia, która opowiada o całym przebiegu przemiany i dostosowaniu się do życia w świecie potworów, jak gdyby przeżyła w tym wcieleniu co najmniej rok, a wówczas jest niecały dzień po przemianie (w pewien sposób zabawa czasem wydarzeń). Kiedy policjant Adaś wypytuje Zosię o skutki związane z przemianą w upiora, sprawiał wrażenie "niewinnego potworka". Czy widziałeś w horrorze potwora, który jest nieudolny i uczy się dopiero nim być ?
Scena obserwowania przez Adasia i Zosię Pana kasjera ze spożywczaka- w filmie zawsze jeśli pojawi się potwór, zazwyczaj widzimy go z perspektywy ofiary/osoby obserwowanej, tu było na odwrót. Pokazane jest jak podglądanie ofiar wygląda z perspektywy oprawców (w tym potworów) a nie tylko panikę ofiary po zobaczeniu "kogoś" w ogródku i wymyślenie sposobu na ucieczkę itp. Świeżo upieczony morderca wspomina, że ma zamiar klasycznie zabić nożem (jakby miał w tym duże doświadczenie). Słysząc "klasyczne zabicie nożem", co masz przed oczami ? Dźgnięciem nożem w brzuch/plecy ? Owszem, ja też. A tu ? Dźgnięcie w oko na wylot, co dla widza doprowadziłoby ofiarę do natychmiastowej śmierci ( wiemy że przeszło przez mózg, ale ofiara daje rade jeszcze wyjąć szpikulec samodzielnie- kolejny absurd). Kiedy Adamiec napotyka psa, zaczyna go głaskać (uroczy gest biorąc pod uwagę, że jest obrzydliwym potworem, który przed chwilą zabił człowieka), w międzyczasie słyszy od swojej towarzyszki słowa "zabij go". Zdziwieniem jest to, że świeży potwór odmawia Zosi, po czym ona podchodzi (tu mamy wrażenie, że zabije zwierzę) głaszcze psiaka i wypuszczają go na wolność.
Film przez otrzymanie statusu słabego, zyskuje większą sławę=oglądalność, ponieważ wzbudza ciekawość i chęć obejrzenia tak powszechnie uważanej absurdalnie zepsutej produkcji. Doceniam za podjęcie się nagrania czegoś oryginalnego w swej groteskowości.