Bernard Madoff przez lata cieszył się w kręgach światowej finansjery renomą zręcznego gracza, który potrafi zmusić kursy akcji do bezustannego pięcia się w górę. Ale na pierwsze strony gazet trafił dopiero, kiedy okazało się, że jest twórcą największej piramidy finansowej w dziejach Wall Street. W wyniku niepohamowanej żądzy zysku, ale i zwykłej próżności (lubił uchodzić za nieomylnego), Madoff inwestował kolejne miliony pożyczonych dolarów w mechanizm, który działał, dopóki znajdowali się kolejni chętni do tego "niewiarygodnie zyskownego przedsięwzięcia". Film Jeffa Prossermana opowiada ze szczegółami historię finansowego przekrętu wszechczasów, ale skupia się na postaci Harry’ego Markopolosa – niepozornego księgowego z Bostonu, który w 2000 roku przy pomocy kilku prostych równań odkrył machinacje Madoffa. Markopolos ma prawo czuć się sfrustrowany. Przez dziewięć kolejnych lat bezskutecznie usiłował upublicznić swoje odkrycie. Magiczny urok giełdowego potentata (poparty koneksjami na najwyższym szczeblu) był jednak tak wielki, że nikt nie chciał mu uwierzyć. Zarówno rządowa agencja kontroli giełdy, jaki i największe tytuły ekonomicznej prasy (z "Wall Street Journal" na czele) odsyłały Markopolosa z kwitkiem. Piramida Madoffa zawaliła się w końcu pod własnym ciężarem, kiedy w wyniku kryzysu w 2008 roku zabrakło nowych chętnych do inwestowania. Madoff odsiaduje wyrok 150 lat więzienia a straty, do jakich doprowadził ocenia się dziś na 15 do 20 miliardów dolarów.