Może nie wszystko ale nie mało.
To jest taka ta wypowiedż, która z cnoty tworzy uświadomioną konieczność. A myśle, że każdy chciałby zostać milionerem i nie wierze w szczerość Twojej wypowiedzi. Zauważ, że film kończy się bez żadnej orgii zakupów, nie widzimy Chrisa jako milionera bo tak naprawdę szczęściem jest osiągnąć coś trudnego co sobie zamierzyliśmy. Ten dzień gdy Chris dostaje prace jest najszczęśliwszym dniem w jego życiu. Skoro pieniądze to tak mało dlaczego tak wielu zazdrości Ameryce jej bogactwa ? To samo można powiedzieć o Szwajcarii i kilku innych krajach.
Jednak te upokarzane przez wielu wartości made in USA się sprawdzają
A za pieniędzmi z doświadczenia wiem, że nie gonią tylko bogaci.
Czy takie myslenie, ze pogoń za pieniędźmi jest "be" nie jest aby prostym usprawiedliwieniem własnej indolecji ?

Najwyrazniej ktoś nie zrozumiał filmu. A jest to bardzo proste - ostatnia scena pokazuje Chrisa z jego synem, a nie szał zakupów i pławienia się w bogactwie jak zauważył przedmówca. Bądzmy też szczerzy - bez pieniędzy nie da się żyć.

Gdy dostaje pracę jest powiedziane, że ~"Ten krótki okres w jego życiu nazywa się "szczęście"". A przecież pieniądzy nie stracił.

Pisanie, że pieniądze szczęscia nie dają jest po prostu zgrywaniem się. Skoro twierdzisz, że pieniądze nie dają szczęścia to spróbuj przez miesiąc wytrzymać bez pieniędzy...oj, coś czuję, że jednak może być cieżko. Otóż pieniądze dają szczęście. Możecie nazwać mnie materialistą...trudno. Wolę mieć pieniądzę i wieść jako takie życie niż wieczorami szukać schronienia po przytułkach. Tak jak było to pokazane w filmie...część swojego życia podporządkował temu, by stanąć w kolejce i załapać sie na dach nad głową na jedną noc...dla mnie to jednak nie jest żadną oznaką szczęścia...

A ja Tobie odpowiem, chcesz by cię przeczytali, napisz coś co wywoła "kontrowersje" :)