Film mi się szalenie podobał i trzymał mnie w niepewności do ostatniej chwili. To historia o dwóch młodych dziewczynach, Carli i Lucie, bardzo dojrzale opowiedziana i świetnie zagrana. Obie dziewczyny są różne, jedna ma pasję i chce ją urzeczywistnić, druga natomiast żyje tylko po to, żeby się utrzymać przy życiu.

Młoda pół Niemka, pół Francuzka – Carla, zafascynowana modą, chce podążać za swoją pasją i zamierza uczyć się w prywatnej szkole mody w Lyonie.
Pewnego dnia mając ze sobą bilet do Lyonu i 3000 euro wsiada do pociągu do Paryża. Kilkanaście sekund szczęścia do miejsca spełnienia marzeń - pryska, gdy zanim jeszcze pociąg rusza, zostaje okradziona. Nie ma biletu, pieniędzy i całego bagażu.
Wybiega za złodziejem, ale ślad się po nim szybko urywa. Ubrana tylko w jedną sukienkę , z pustym portfelem, podchodzi do baru w pobliżu dworca. Poznaje tam chłopaka o imieniu Rico, który oferuje jej nocleg i pracę przy sprzątaniu, dzięki której będzie mogła zarobić trochę pieniędzy. Pomoc nie jest jednak zupełnie bezinteresowna.
Chwilę wcześniej z tego baru wychodzi Lucie, znajoma Rico. Przechodząc nieopodal dzikiego wysypiska wpada jej w oko leżący na wierzchu „pamiętnik”, w którym są rysunki projektów strojów, butów, rodzinne zdjęcia... Wtedy jeszcze nie wie czyją własnością jest ów „pamiętnik”. Lucie ma tylko starszego brata, Michaela. Nie ma celu w życiu, nie ma pasji, zajmuje się dorywczą pracą i czasem też drobnymi kradzieżami. Pracuje u Rico, a nocuje gdzie popadnie. Stara się dbać o brata, który ma problem z narkotykami.
Po nocy spędzonej w domu Rico, Carla spotyka tam Lucie. Wydarzenia następnych miesięcy sprawią, że Lucie zaopiekuje się Carlą i spędzi z nią najlepszy rok swojego życia.