Nie da się tego filmu opisać bez porównywania do literackiego pierwowzoru - dramatu Stanisława Wyspiańskiego. Mogę moją ocenę zawrzeć w kilku słowach - nie widziałem dotąd lepszej ekranizacji i oddania nastroju utworu niż w "Weselu" Andrzeja Wajdy.

Wyśmienity klimat budowany przez kolorystykę, scenografię, kostiumy i przede wszystkim muzykę. Weselna, skoczna i rytmiczna, czasem aż do znudzenia, melodia kontrastuje z niskimi tonami kontrabasu, zapowiadającymi sceny symboliczne i metafizyczne.

Aktorstwo stoi na bardzo wysokim poziomie. Wszyscy dali z siebie wszystko i w pełni oddali cechy i charaktery odgrywanych postaci.

Miałem wrażenie, że znajduję się w samym środku tego wesela - dzięki kamerze ustawionej w samym środku izby biesiadnej, pozostającej w ścisłym kontakcie z aktorami, przelatującej między twarzami i postaciami.

Jedynym mankamentem wydaje się to, że jeśli ktoś nie zna utworu literackiego, nie zrozumie pewnie w pełni filmu, w którym akcja toczy się bardzo szybko i nie ma czasu na przemyślenie wypowiadanych kwestii i ich analizę, czego wymaga lektura dramatu.

Koniecznie trzeba zobaczyć!