Zgadzam się w 100%

Agata Turkot i Mateusz Więcławek (zwłaszcza ona) bardzo fizycznie podobni są do Ali MacGrow i Ryana O'Neala w "Love Story" - tyle że tamci mieli znacznie łatwiej, bo ich miłości nie weryfikowały wydarzenia historyczne...

Filmu jeszcze nie widziałem. Dopiero za będzie u mnie w kinie. Ale po obejrzeniu zwiastuna mam wrażenie, że to też film o bezradności. Nie żadna głupawa komedia romantyczna, w której miłość potrafi przezwyciężyć wszystkie przeszkody, tylko prawdziwe życie, w którym zdarzają się rzeczy, wobec których jesteśmy całkowicie bezradni i możemy kogoś bezgranicznie kochać, a i tak nie jesteśmy w stanie nic zrobić.

I trudno powiedzieć, co jest najgorsze, ta bezradność w kluczowym momencie czy to, że potem musimy z tym żyć, z raną, która być może nigdy się nie zagoi. Z jednej strony nie możemy siebie winić, z drugiej strony pozostaje gniew i żal, że przyszło żyć w takich i było się całkowicie bezsilnym, kiedy straciło się to, co najcenniejsze.

To może miał być film o miłości, ale nie jest. Jest głównie o przywarach ludzi wywodzących się z kultury chłopskiej, o niezaleczonych ranach oraz o nieprzepracowanej przeszłości. Sceny pogromu Żydów w Radziłowie są poruszające. Jak zwykle u Smarzowskiego, szwankuje montaż, ale niektóre sceny są, moim zdaniem, wybitne, z zacięciem artystycznym (mieszanie planów, czasów, postaci, szukanie analogii, ostrzeganie przed powtórką z historii). Gdy dziś czytam w polskim internecie niezwykle liczne wpisy antysemickie, to sobie myślę, że autorzy to dokładnie tacy sami ludzie jak tamci mordercy, ale żyjący w innych "okolicznościach". Dziś zabicie człowieka nie jest takie bezkarne, ale szczuć na innych ludzi można podobnie.