Widzieliście film "Maze Runner"? Jeżeli nie, to niewiele straciliście. Obiecujące wprowadzenie, letnie rozwinięcie, urwany finał zapowiadający powstanie kolejnych dwóch części. W zasadzie to ostatnie minuty były najfajniejsze, bo zapowiadały coś potencjalnie interesującego. "The Scorch trials" niestety okazał się być równie letni jak jego poprzednik. Film ma całkiem niezłe tempo, zrobiony jest przyzwoicie, Aidan Gillen jest fajny w roli fałszywego Jansona (ale w zasadzie gra na auto-pilocie, bo to kalka jego postaci z "Gry o tron") ale...

Historii brakuje "mięcha", nie wywołuje żadnych emocji, jest bezbarwna, przewidywalna, odtwórcza, a młodzi bohaterowie są przezroczyści. Na ekranie dochodzi do zgonów, ktoś zdradza grupę, postacie zostają rozdzielone na jakiś czas, a mi nawet na moment powieka nie drgnęła. Postacie pokpiono zupełnie, ich konstrukcja opiera się na różnych kliszach, prowadzone przez nich dialogi spisane zostały chyba przez bota, chociaż to już druga część, to wciąż nie zainwestowano czasu ani chęci w nadanie im jakiejś głębi, a do tego odegrani są bez wyrazu.

Jeżeli coś w tym filmie cieszy, to strona wizualna, a zwłaszcza kolorystyka. Pustynne krajobrazy skąpane w ciepłym świetle, chłodne laboratoria, mroczne tunele pokryte bazgrołami oraz zamieszkujące je zombie-podobne stwory, których koncept ewidentnie został zerżnięty z doskonałej gry "The Last uf us". Ogólnie mówiąc, przeciętne patrzydło, które ma szansę się spodobać docelowej - nastoletniej - grupie odbiorczej, ale starszy widz machnie na to ręką ze zrezygnowaniem. No i oczywiście znowu mamy urwany finał...


Więcej recenzji i innych materiałów o kinie:
https://www.facebook.com/pages/Kinofilia/548513951865584