Ogólnie jestem przeciwnikiem robienia horrorów PG-13. Uważam bowiem, że nie można przy tej kategorii wiekowej zrobić naprawdę przerażającego filmu. Co więcej, kiedy twórcy próbują zrobić przerażający film, ale jednocześnie taki, który otrzyma kwalifikację PG-13, powstają wtedy naprawdę koszmarne filmy. "Willard" udowadnia raz jeszcze, że powyższe jest prawdą. Ten film nie jest straszny ani przerażający. Jednak Wong & Morgan udało się w zamian strachu wprowadzić atmosferę, co uratowało film przed katastrofą. Ich rekonstrukcja opowieści znanej już z kina (a wcześniej i z książki) to przede wszystkim nastrojowa, miejscami lekko zwariowana opowieść o świrze, który odnajduje w szczurach pokrewne dusze, ale i wrogów na śmierć i życie. Bardzo spodobała mi się atmosfera filmu, przywodząca na myśl "Millennium", za który polubiłem Wonga i Morgana. Jednak prawdziwą gwiazdą i przyczyną, dla której dość wysoko oceniam ten film jest Crispin Glover. Jego Willard to świr, jakich mało. Uważam, że jest to jeden z najlepiej zagranych wariatów w historii kina. Absolutna rewelacja. Dla niego samego warto ten film zobaczyć.