Do 70 minuty miałem ubaw. Dobrze się to oglądało, mimo, że za stylem found footage nie przepadam.
I właśnie wtedy należało od tego stylu odejść, dla dobra fabuły. Ktoś powinien Hindusowi powiedzieć, że odbiór jego dzieła byłby lepszy, gdyby w tym momencie zwrotnym zaczął tę historię opowiadać w sposób konwencjonalny.

Nie dało się kupić założenia, że obie kamery dzieciaków wciąż pracują, że walcząca o życie dziewczyna wciąż kręci i że stara się złapać w kadrze kluczowe ujęcia.

Drugi minus to reakcja dzieciaków na widok powieszonej kobiety. Chłopiec od tego momentu powinien nieustannie płakać, tymczasem w następnej scenie, gdy gra w kości, zachowuje "dorosłe" opanowanie.

Trzeci minus to potrzeba dziewczyny by zejść do piwnicy mimo, że wcześniej zobaczyła powieszoną kobietą i już w tym momencie powinna zdać sobie sprawę z grozy sytuacji i z niebezpieczeństwa. Każdy normalny człowiek w takich okolicznościach myślałby tylko o ucieczce, a nie o szlajaniu się po ciemnej piwnicy.

Może to był błąd w montażu, bo tej sekwencji nie da się zrozumieć. Dziewczyna widzi powieszoną kobietę, potem złazi do piwnicy...

Racjonalizuję, bo uważam, że ten film mógłby być naprawdę solidną rzeczą, gdyby był bardziej realistyczny psychologicznie. Sam pomysł okay, wykonanie do pewnego momentu też godziwe. I jak mówię, do 70 minuty bawiłem się naprawdę dobrze.