Zamierzając obejrzeć "Wołyń" po zapoznaniu się z dobrymi zdaniami na jego temat, miałem tylko jedną obawę: czy strona ukraińska nie zostanie sprowadzona do zwierząt, do bestii żądnych tylko krwi polskiej, czy robiąc film o ludobójstwie, zdoła reżyser uchwycić człowieczeństwo obu stron, czy zostaną podkreślone powody dla których dali się napuścić na siebie bracia.


Czy to się udało? Myślę, że tak, podłoże mordów udało się uchwycić.
Czy dość wyraźnie? Gdybyśmy mieli poznać w jaki sposób i dlaczego UPA doszła do takich postulatów i jak udało się nimi omamić ludzi i podszczuć ich na własnych sąsiadów zasiewając ziarno niezgody poprzez przekonanie ich o byciu wykorzystywanymi, trzeba by się cofnąć do początków trzeciej Rzeczpospolitej.

Najlepsze kłamstwo buduje się na fundamencie prawdziwych zdarzeń.

Tak też na Wołyniu zrobiono, faktyczne zdarzenia, tj. m.in. forowanie polskich osiedleńców, mimo formalnego równouprawnienia religijnego większe wspieranie katolicyzmu, wzięto i tak spreparowano, by uzyskać jak najgorętszą nienawiść, pod którą lud będący łatwo da się pokierować do najgorszych czynów.


Wydarzenia rozegrane na Wołyniu są okropne, druzgocące, bez najmniejszej wątpliwości trzeba mówić o ludobójstwie, rzezi. Często dziś wywleka się je (nie bez słuszności) w rozmowach o stosunkach polsko-ukraińskich. Ale trzeba uważać na wnioski do jakich się dochodzi, by nie nakręcać niekończącej spirali nienawiści.

To Ukraińcy mordowali, ale przede wszystkim Ludzie. Zindoktrynowani, pełni poczucia niesprawiedliwości zwyczajni, prości ludzie. Nie dajmy sobie wmówić, że krew któregoś z narodów jest gorsza, zachowajmy pamięć o ofiarach po to, by nie dopuścić więcej do podobnej zagłady, a także by przede wszystkim nie stworzyć warunków w których podobne zawiście będą mogły się rozwinąć. Trzeba potrafić te wydarzenia odnieść do współczesnych wypadków, podobna walka o zmanipulowanie i nastawienie jednych przeciw drugim zawsze się toczy w naszym życiu.


Poza historyczną warstwą, film jest zrobiony niesamowicie, muzyka i gra na najwyższym poziomie, wiele wcale nie czarno-białych moralnie chwil, które rozrywają człowiekowi serce, a fabuła poprowadzona w sposób fenomenalny.