kto wie, czy nie pierwsze polskie home invasion movie - od sześćdziesiątej szóstej minuty dokładnie, na pół godziny przed końcem - z dzielnymi a polskimi pocztowcami w miejsce równie dzielnych aresztantów amerykańskich, z niemieckimi oddziałami szturmowymi w miejsce multietnicznych gangusków zorganizowanych, z gmachem poczty polskiej w wolnym mieście gdańsku w miejsce policyjnego posterunku trzynastego na przedmieściach los angeles.. tyle z carpentera, bo można też pokusić się o dalsze analogie - rok później powstanie Rio Bravo hawksa, dziesięć lat później powstanie Noc Żywych Trupów romera. palemka pierwszeństwa z pucharkiem pionierskości zawęrowałaby tedy do naszych, gdyby nie mój idol z dzieciństwa, niejaki bogey - niekwestionowany pan i władca kina domowej inwazji trzech wcześniejszych dekad: lata trzydzieste to Skamieniały Las, lata czterdzieste to Key Largo, lata pięćdziesiąte to Godziny Rozpaczy. lata dziewięćdziesiąte to Kevin Sam w Domu oczywiście, ale to temat nie na teraz. chociaż nadal będę się upierał, że gdyby mordercy z Funny Games zaszli do domostwa mccallisterów, nie byłoby czego zbierać..