Jeżeli Cię uraziłem to przepraszam, ale po prostu uważam jak sama stwierdziłaś że, rekrutujący patrzą raczej na umiejętności, więc zastanawiam się czy jeżeli ktoś rozkręca własny biznes (np. turystyczny) czy potrzebuje do tego wyższego wykształcenia ? Kierunki tego typu są typowymi zapchajdziurami i nie chcę tu nikogo obrażać, ale niech potem wszyscy się nie dziwią, że mamy tak duże bezrobocie zwłaszcza wśród osób z wyższym wykształceniem, i nie mówię że wszyscy ale większość studentów którzy decydują się na taki kierunek lub inne "zapchajdziury" robią to tylko dlatego, że chcą przedłużyć swoje dzieciństwo (podkreślam, nie mówię że wszyscy). Niestety ale taka jest prawda :/

tak masz sporo racji :). To prawda że właściwie do otworzenia biznesu w ogóle nie trzeba mieć wyższego wykształcenia, a tym bardziej na kierunkach no prawda tzw zapchaj dziura :). To akurat prawda. Nie uraziłeś mnie, raczej chciałam podkreślić żeby uważać na słowa. To też nie jest iść na łatwiznę ale człowiek czasem nie wie czego chce i w czym jest dobry. Albo np ktoś lubi sztukę, a nie umie malować to idzie na historię sztuki, bo po co ma męczyć się na polibudzie skoro tego nie lubi :), ale wiadomo że ciężko później z pracą, a takich kierunków jest sporo nieprzyszłościowych typu socjologia, psychologia( choć tu łatwiej), sama pedagogika bez zrobienia innego kierunku, politologia, nawet dziennikarstwo. W sumie tylko po medycynie i prawdopodobnie politechnice jak i rachunkowości można być bardziej pewny znalezienia pracy, ale i to nie jest pewne. A teraz gdy wiele ludzi ma wyższe wykształcenie, rzeczywiście ważniejsze są umiejętności i znajomość jak największej ilości języków obcych :).

Zgadzam się ;)

Zgadzam się. Miałam takie same odczucia. Ostatnio filmy promują takie niby-wartości. Chociażby takie modne ostatnio "Papierowe Miasta". Najgorsze, że młodzi ludzie, którzy to oglądają są zafascynowani i nie widzą co producenci przemycają pod fartuszkiem tak zwanej samodzielności i asertywności.

Nie dostrzegam tego, żeby ktoś nam wciskał z ekranu te niby-wartości. To jest po prostu historia chłopaka, który się zbuntował, nie chciał nikogo nawracać, tylko żyć w zgodzie ze sobą. Fakt, był naiwny i niedojrzały, egoistyczny i samolubny, ale też odważny i chociaż przez chwilę szczęśliwy, co wielu z nas nigdy się nie udaje.

Negatywnie oceniasz film, bo spodziewałeś się po protagoniście innego podejścia do życia?
No nie wiem jak to skomentować, żeby jeszcze bardziej wyłuszczyć Twój idiotyzm. Zanim trafiłem na filmweb myślałem, że oglądanie i rozumienie filmów to rzeczy prosta i przyjemna. Przekonuję się jak bardzo błądziłem.

Tak.

"Marzyciel o zdrowych i normalnych zmysłach" to określenie lekko wykluczające się nawzajem. Osoba o zdrowych i normalnych zmysłach to realista, rzadko marzyciel.

Chłopak być może i głupi, bo nieprzygotowany, ale pamiętajmy że jego decyzja była spontaniczna, to był impuls - dopiero droga uczyła go sztuki przetrwania, zebrania możliwie odpowiedniego sprzętu, wyrobienia pewnej kondycji. A żaden człowiek nie jest całkowicie przygotowany na spontaniczne (tym bardziej tak ekstremalnie) decyzje.

Egoistyczny? Z całą pewnością, jak my wszyscy (w większym lub mniejszym stopniu). Uświadamia to sobie w chwili zapisywania dodatkowego zdania w książce i to jest silny przekaz tego filmu.

Rzecz polega na tym, że czyste pragnienie jest silniejsze niż rozwaga.

Ten film pokazuje, że celem człowieka nie jest przeżycie, jak większości się wydaje. Ludzie mówią "Ten to ma dobrze. Pełno kasy, ustawiony od małego, a w ogóle tego nie docenia, ćpa, ucieka itd.". Niestety. Ludziom zawsze czegoś będzie brakowało. Wam pieniędzy i pozycji, takiemu człowiekowi jak on wolności. Zaspokajając jedną potrzebę nie stajemy się permanentnie szczęśliwi, ale odczuwamy braki i kolejne potrzeby. Dlatego właśnie ludzie niezwykle bogaci wciąż chcą się bogacić, dlatego alpiniście zdobywają coraz trudniejsze szczyty, a "rozpieszczone" dzieciaki uciekają od wygodnego życia i poszukują czegoś zupełnie innego, co dla większości "zdrowo myślących" ludzi wydaje się totalnym idiotyzmem. Jak zrozumiemy, że potrzeby ludzkie 1) są zawsze subiektywne i 2) nieskończone, to może łatwiej będzie nam akceptować świat i siebie samych.

Dokładnie :)

Boże, jak czytam komentarze typu, nie podobał mi się film, dzieciak był egoistyczny, głupi itp. to zastanawiam się czy oglądaliśmy ten sam film. Chłopak nie szukał poklasku za to co robił, cieszył się życiem, a uciekał właśnie przed światem jaki możemy zobaczyć czytając większość z tych komentarzy (krytycznym, dla osób odbiegających od schematu). Żył pełnią życia i to się dla niego liczyło, a Wy jak nie chcecie zmienić zdania to proszę bardzo, hejtujcie dalej, bo to jest teraz wyznacznik w życiu, kto kogo hejtuje i kto ma ile lajków na facebook'u.

A co jest złego w tym że się komuś film nie podobał? Musi się każdemu podobać?

Dzieciak cieszył się życiem ale był egoistą, jeżeli tego nie widzisz to trochę przykre. Wystarczyło żeby napisał rodzicom gdzie jest i co robi, że jest szczęśliwy ale tego nie zrobił. Kolejna sytuacja to jak olał dziadka, któremu zależało żeby dzieciak był jego podopiecznym... jednym słowem mam wszystko w d... i jadę na Alaskę bo tak chcę. To jest właśnie egoizm, mógł to przecież zrobić nie robiąc przy tym przykrości innym ludziom.

Każdy z nas jest egoistą, nawet altruiści są egoistami. Miłość, wzajemność, współczucie, to wszystko napędza nasz egoizm. Pomagamy innym, bo nasze ego czuje się z tym lepiej. Kochamy, bo liczymy na wzajemność. Współczujemy, byśmy czuli się wspaniale, itp. Niestety wolność to wolność, przełamanie wszystkich więzów i uniezależnienie się od innych.

Popieram w 100 %%%,nic dodać nic ująć.Dodam tylko że spodziewałem się że ten film zrobi na mnie większe wrażenie.

Zdecydowanie się zgadzam z tym komentarzem, po pierwsze dzieciak zachowuje się chwilami irracjonalnie (po co palić pieniądze?) i egoistycznie (mam w d... rodzinę, która się o mnie martwi i starego gościa będącego moim przyjacielem, liczy się tylko Alaska). Po 2 film jest zdecydowanie za długi i na tym traci najbardziej, jakby trwał 40 minut krócej nic by nie umknęło a seans by się tak nie dłużył. Niektóre sceny są głupie, dialogi czasami też są drewniane jak z Trudnych spraw. No i niestety czasem przebija to tandetne, banalne amerykańskie moralizatorstwo.
Ten film mógł być bardzo dobry ale bardzo dobra jest w nim tylko końcówka i powiedzmy początek, cała reszta jest słaba. Duży plus za piękne ujęcia krajobrazów i przyrody no i dla Veddera za muzykę,

Szczerze, to wole być jednak niewolnikiem obecnego systemu, niż być w taki sposób wolny jak on :) Tym bardziej, że pochodził z zamożnej rodziny, to już szczyt głupoty, może się nie dogadywali, ale cóż praktycznie każdy się co jakiś czas kłóci. Zrezygnował z pięknego życia, bo chciał być wolny czy tam walczyć z systemem, nie ważne jaki cel miał i tak jest niedorzeczny. Nie dość nie był z przeciętnej rodziny, to jeszcze był inteligenty ponadprzeciętnie, ale popełnił głupotę, jak zwykłe dziecko. Jak tak nie trawił tego co ma i chciałby być poza systemem, to przynajmniej kupiłby odpowiedni sprzęt i wiele książek o przetrwaniu i zabunkrowałby się gdzieś daleko do cywilizacji, ale ze zwierzyną łowną i nie byłoby problemów, a tak to zginął w żenujący sposób.

Spodziewałeś się koncesjonowanego buntu i wolności na ćwierć etatu, a tu taka przykra niespodzianka.

tez tak sadzilam 4 lata temu, kiedy wiodlam dostatnie zycie , pracowalam w pocie czola by miec na swoje gucci i armani, i to jak bardzo bylam nieszczesliwa i ile zaryzykowalam, zeby od tak wyjechac, rzucic wszystko (niestety nie into the wild) i klepac "biede", pamietam to uczucie, kiedy lezalam na trawie w cieple letnie popoludnie, jedyne co majac przy sobie to 2euro - wiesz co sie wtedy stalo - WTEDY ZROZUMIALAM TEN FILM. A teraz po 4 latach rozumiem tak, jak i zrozumial on, niestety za pozno - ze popelnilam blad, ktory jednak nauczyl mnie bardzo wiele. a czy ta wolnosc ma przez ostatnie lata byla iluzja, czy tez nie.. mozliwe ze nigdy sie tego nie dowiem. Bo wolnosc, to chyba nie gdzie, co i za ile - wolnosc to nie wazne gdzie i za ile - jest w nas, to STAN DUCHA I ten jeden z napiekniejszych filmow tego swiata ukazuje to tak wspaniale i zapiera dech w piersiach. 5 lat temu wystawilam temu filmowi 1, teraz ma u mnie 10. ARCYDZIELO.

Bardziej przekonujący jest "Jeremiah Johnson".

Znam lepsze koni "wild" z oscarowymi rolami Rese Witherspoon i Laurą Dern Drugi to 'ścieżki " wspaniałą Mia i bajeczne zdjęcia .

Ale masz świadomość, że jest to historia na faktach? Specjalnie dla Ciebie mieli zmienić bieg wydarzeń?

Ale rozwolnienie tutaj. Tragedia xD

Mnie sie akurat podobał, tak samo jak obsada

Dokładnie. Dla mnie to jest film o idiocie. Jedyne czego mu współczuję to głupota. I nie ma w nim nic godnego podziwu.