Autorowi "Wszystkiego" trzeba oddać, że jest zawzięty. Chłopak się uparł i zrobił film profesjonalnie. Tego nie neguje nikt, nie zamierzam też negować ja. Niestety film sam w sobie jest zły, niedobry, nieudany, a miejscami wręcz żenujący. Mateusz Banasiuk stroi po prostu miny, ilustrowane narracją, która mówi nam "wszystko". Nie ma budowania postaci obrazem, w ogóle właściwie nie ma budowania postaci. Główny bohater po prostu "jest" i trzeba przyjąć, że jak jest chudy i drobny, to zapewne jest wrażliwy i cierpi niczym Werter (bo jest w dodatku młody). Od pierwszej minuty wieje nudą, a potem jest gorzej. Nie chcę tu pisać tylko o filmie, chciałbym bowiem poruszyć nieco inną kwestię. Dlaczego crowdfunding musiał się w Polsce rozpocząć od takiego "dzieła"? Wydaje mi się, że część ludzi, która wpłaciła kasę, może się dziś czuć oszukana - bo ich kasa poszła w film bezsensowny. Czy ci sami ludzie, którzy mogliby może sfinansować inny film kogoś, kto filmy naprawdę potrafi robić, nie zastanowią się teraz podwójnie nim wpłacą kasę? A może nie wpłacą wcale? Nie może być tak, że każdy z ulicy zapragnie sobie nakręcić film na taśmie w warunkach profesjonalnych i zrobi to, mimo że kompletnie nie ma warsztatu. Twórca "Wszystkiego" zamknął być może drzwi do powstania prawdziwie wartościowych filmów i udowodnił przy tym, że sama taśma i ładny obraz nie czynią jeszcze dobrego materiału na film.