Uwielbiam Żurka. I nich ktoś jeszcze raz powie, że gra jak drewno... Jak on na nią patrzy, ile w tym jest miłości, żalu, tęsknoty... Smutna opowieść o tym jak nieodpowiedzialne decyzje mogą zaważyć na życiu ludzi, którzy kiedyś byli dla nas ważni...

Albo historia o tym jak niemożność pogodzenia się ze stratą prowadzi do zbyt poważnych konsekwencji. Może trochę rozwagi przy szaleństwie? Może trochę opamiętania? Miłość to dodatek do życia, nie jego sens.