Całkowita zbieżność z ludzkimi umysłami rutynowych osób. Dołączone do tego poważne twarze
aktorów, którym nie wymyślono nic aby się przejmowali, zostały przeze mnie najbardziej
skrytykowane. Podczas tego filmu czułam się jakbym miała własne dzieci, siedziała na białej
kanapie i oglądała ich przedstawienie, specjalnie przez nich upozorowane dla mnie, oglądałam
jak walczą mieczami, woląc myśleć jak spędziłam dzień w pracy, aby przypadkiem nie skupić się
na ich słowach i nie roześmiać się obrażając ich, a tym samym brudząc kanapę kawą którą
trzymam w ręce (W filmie przysłuchiwałam się z dokładnością rozmową, ale jak zbierało mi się na śmiech, to szybko wymyślałam sobie coś innego, żeby się powstrzymać). Czasami rozdzielałam ich ostrzeżeniem aby nie zrobili sobie krzywdy
papierowymi mieczami (tak jak w filmie bezproblemowe i bezpieczne spory, które mogą zostać
nie rozstrzygnięte). Potem wystarczyłoby im jedynie, gdybym powiedziała coś powierzchownego.

Zapewne ochraniacze filmu, czepią się mnie że moje myślenie jest zuchwałe i nie jestem zbyt bystra. Ale jeżeli naprawdę chcecie się ze mną kłócić co do doskonałości filmu, to przynajmniej wymieńcie jego zalety, a nie szukajcie jakichś nieścisłości w moich słowach:)