straszny ale z happy end'em
Wszyscy mówią o tragizmie, ale myśle, że postawa głównego bohatera i zakończenie filmu powinny nas jednak napawać optyzmizmem - że w gruncie rzeczy dobro w człowieku jednak zwycięża. Chociaż droga do szczęscia i spełnienia w zyciu często bywa trudna...

pozdrawiam
TOMEK

happy end...
no tak niby jest ...ale nie wszystkim udaje się do tej drogi szczęścia i spełnienia dojść, ile niepotrzebnych istnień musi zginąć w cierpieniach i męczarniach, mnie to nie przekonuje...jednak zawsze stawiam sie na pozycji tych co zginęli... hm no jedynie pamięć po nich pozostanie.
pzdr.

więcej optymizmu
Tak, ale w filmie mimo wszystko wojna, okrucieństwo itd. nie była głównym motywem, a służyła przede wszystkim za tło do pokazania stopniowej przemiany człowieka i tego, że musi minąć czasem wiele czasu i zdarzyć się musi wiele, czasem dramatycznych rzeczy, zanim ostatecznie znajdzie się szczęscie.
A jeśli już naprawde tak bardzo boli cię to, ile ludzi tam cierpi i bezsensownie ginie, to spójrz na zakończenie filmu z bardziej optymistycznej strony - w głównym bohaterze, który najpierw sam zabijał, nie oszczędzając nawet dzieci, budzą się skrywane dotąd uczucia, pokazuje on swoje drugie, lepsze a zarazem prawdziwie oblicze. Potraktuj to jako swoiste "śwatło w tunelu", które daje nadzieje, że jednak ten świat nie do końca jest taki zły i że jest ciągle szansa, żeby coś się zmieniło na lepsze.

Tak przynajmniej ja to odbieram, a nie wiem jakie były intencje reżysera :)

pozdr.

optymizm...
oczywiście zgadzam się z Tobą i myślę, że zamierzenia reżysera były właśnie takie jak napisałeś. Dodatkowo to co ja napisałem to moje prywatne odczucia co do takich filmów ukazujących okropności wojny, ja akurat jestem bardzo wyczulony na tym punkcie...pzdr.
Co do optymizmu to napewno masz rację, należy go więcej mieć, ale w dzisiejszych czasach coraz trudniej o niego, przynajmniej w moim, typowo robotniczym środowisku.

Jedyne czego nie rozumiem to fakt, iż takie wspaniałe arcydzieła kinematografii są tak słabo znane...
No ale światem rządzi pieniądz...