Zapewne nie jest to najlepszy dramat sensacyjny jaki kiedykolwiek powstał, jednakże pod względem stylistycznym to ścisła czołówka tego typu dzieł. Niesamowicie sprawne operowanie oświetleniem, slow-motion, ujęciami, scenografią czy choreografią strzelanin pokazują postęp jaki zrobiło hongkońskie kino sensacyjne (w tym i reżyser, Johnnie To) od końca lat osiemdziesiątych. Chciałoby się rzec - John Woo i Kar Wai Wong w jednym.