Wykolejony to dość przeciętny thriller z interesującym zawiązaniem akcji. Hafstrom stara się nawiązywać ewidentnie do amerykańskiego kina noir lat 40. Niestety film jest zbyt przewidywalny, zarówno w zwrotach akcji jak i poszczególnych rozwiązaniach.. Dopiero sam finał jest całkiem zaskakujący. Najmocniejszą stroną filmu jest znakomita rola Clive Owena. Po udanym występie w Sin City tym razem tworzy portret człowieka zagubionego w intrygach wielkomiejskiej dżungli.

Ten film jest ciekawą przestrogą przed łatwym skokiem w bok, chwilą zapomnienia w ramionach innej kobiety. Bohater zakłada, że nie wpłynie to na jego życie, ukryje prawdę i wróci do swojego normalnego, uporządkowanego życia. Ale tak się nie dzieje. Brak wyobraźni powoduje mrożący krew żyłach rozwój wypadków.
Film ma jednak wiele wad i potknięć. Przede wszystkim kiepska rola Jennifer Anniston. Jej potencjał aktorski nie wykracza poza głupawe komedie romantyczne. Nie wiem dlaczego Hafstrom wpadł na pomysł obsadzenia jej w roli femme fatale? Jeżeli ktoś chce zobaczyć femme fatale doskonałą to niech obejrzy Lindę Fiorentino w kilku filmach. Anniston mogłaby jej najwyżej buty czyścić.
W działaniach głównego bohatera brakuje logiki. Dlaczego tak łatwo oddaje pieniądze przestępcy? Najpierw 20.000, a potem 100 tys , które są przeznaczone na aparaturę zdrowotną dla córki. Shine zachowuje się zupełnie nielogicznie. Czy nie powinien powiedzieć żonie? Bo i tak musiało się to wydać. Co by żonie powiedział, że gdzie utopił cale oszczędności?
Poza tym kolejna nielogiczność. Shine ma w domu ładną seksowną żonę, a postanawia się zabawić z anorektyczką przeciętna Annistonką. Błąd reżysera czy może słaba gra Anniston? Pewnie jedno i drugie.
Jest to film dość przeciętny, można obejrzeć jedynie na zabicie nudy. No i jeszcze jedna sprawa. Może po obejrzeniu ktoś się zastanowi i nie będzie zdradzać żony.