że ma się ochotę na znacznie więcej! Na początek scenariusz: prosta, prawdopodobna intryga, której rozwój śledzi się z prawdziwym zainteresowaniem. Kilka sytuacji zbudowanych w sposób - nie boję użyć się tego słowa - wirtuozerski. Czego zabrakło? Jak dla mnie scenariusz za bardzo chce zaskakiwać, żeby przekonująco opowiadać o zmianie głównego bohatera. Na początku jest miłym gościem, który powoli oddala się od swojej żony z powodu choroby córki. Zdarza mu się przypadkowy romans, ale gość nie jest złym człowiekiem. Powoli zostaje osaczany przez czarne charaktery, wobec których jest zupełnie bezradny. Im bardziej zaciska się pętla na jego szyi tym bardziej jest zdesperowany i gotów na sięgnięcie po środki ostateczne. W końcowej sekwencji filmu nasz bohater nie jest już miłym facetem z początku. Zaplanował i wykonał zabójstwo. Zabił z premedytacją. Kiedy nastąpiła jego przemiana? Gdzieś między scenami niestety...

Tu z kolei wchodzimy w sferę kompetencji reżysera. Ciekawe wątki drugo i trzecioplanowe, które aż prosiły się o rozwinięcie zostają potraktowane co najmniej skrótowo (z wątkiem żony, która zdradę męża przyjmuje po prostu do wiadomości i nie widzi przeszkód by dalej żyć z nim pod jednym dachem, nawet, gdy ten zabija człowieka).

Powody, dla których bohater decyduje się na romans również nie zostały wiarygodnie rozwinięte.

I zdjęcia jeszcze. Zauważyliście coś może?
No właśnie ja też nie... Totalnie przezroczyste, rzemieślnicze obrazy w hollywoodzkim klimacie niskoziarnistej taśmy. Może troche desaturowane... i tyle.

Jest w tej historii dużo większy potencjał, który moim skromnym zdaniem nie został należycie wykorzystany.