Wyrok życia (1933)
Krystyna (Irena Eichlerówna) jest adwokatem i szczęśliwą mężatką, bezgranicznie zakochaną w swoim mężu Januszu (Dobiesław Damięcki), ... czytaj dalej
Ten film nie ma jeszcze zarysu fabuły, dlatego prezentujemy opis. Możesz go dodać.
| reżyseria: | |
|---|---|
| scenariusz: | |
| oceń twórców | |
| gatunek: | |
| produkcja: | |
| premiera: | 24 grudnia 1933 (Polska) 24 grudnia 1933 (świat) |
 | Dobiesław Damięcki | jako: | Janusz, mąż Krystyny, architekt | ||
 | Irena Eichlerówna | jako: | Mecenas Krystyna | ||
 | Jadwiga Andrzejewska | jako: | Jadzia | ||
| | Witold Kuncewicz | jako: | |||
| | Ewa Kunina | jako: | Właścicielka mieszkania wynajmująca Jadzi pokój | ||
| | Helena Sokołowska | jako: | |||
| | Genowefa Oranowska | jako: | |||
 | Irena Horecka | jako: | Kobieta wynajmująca pokój wcześniej zajmowany przez Jadzię | ||
ocena aktorów w filmie
rola: Jadzia
rola: Mecenas Krystyna
rola: Właścicielka mieszkania wynajmująca Jadzi pokój
rola: Janusz, mąż Krystyny, architekt
rola: Kobieta wynajmująca pokój wcześniej zajmowany przez Jadzię
rola: Urzędniczka w mennicy
Krystyna (Irena Eichlerówna) jest adwokatem i szczęśliwą mężatką, bezgranicznie zakochaną w swoim mężu Januszu (Dobiesław Damięcki), architekcie. W sądzie, w którym pracuje, odbywa się proces młodej dziewczyny oskarżonej o zabicie własnego, nieślubnego dziecka. Poruszona losem biedaczki, uwiedzionej i porzuconej przez przygodnie poznanego mężczyznę, angażuje się uczuciowo w przebieg sprawy. Gdy Jadzia (Jadwiga Andrzejewska) skazana zostaje przez sąd na karę śmierci,
Na razie nikt nie dodał recenzji tego filmu. Możesz być pierwszy! Dodaj swoją recenzję.
pozostałe informacje o filmie
Wyrok życia
- muzyka:
- zdjęcia:
- oceń twórców
- studio:
- Blok-Muzafilm
- inne tytuły:
- Kto winien?
- (tytuł wznowienia) Polska
(więcej...)
- Film kręcono w Krakowie (Polska).
jeden z najlepszych
- autor: grezyl
- 2010-10-22 18:30:02 +0200
przedwojennych filmów o tematyce społecznej. zresztą niewiele ich było w owym czasie:) mimo wyraźnych niedoróbek narracyjnych, słabego tempa akcji i teatralnego sentymentalizmu wart obejrzenia ze względu na walory wizualne, wrażliwość reżysera i zaskakujący finał.
pytanie
- autor: missb_filmweb
- 2015-12-31 18:30:32 +0100
- ocenił(a) ten film na: 7
Mam pytanie.... Gdzie w tym filmie pojawia się Ordonka? Bo ja jej jakoś nie widziałam :(
W niewoli miłości
- autor: Lucky_luke
- 2014-02-23 19:06:36 +0100
Jakkolwiek by ta historia nie była naiwna i łzawa, mnie kupiła. Co więcej, jestem bardzo zaskoczony poziomem polskiego kina przedwojennego, po które nie sięgam zbyt często. Juliusz Gardan miał w głowie piękny wachlarz pomysłów. Większość zrealizował co najmniej dobrze. Cienie grają tutaj olbrzymią ...
1
