Scenariusz to rutyna - "na faktach autentycznych" (jakby istniały nieautentyczne:):):)), mocno "podrasowany", ale bez odlotów.
Ot, politycznie poprawna i strawna, upichcona wedle sto razy sprawdzonego przepisu na danie barowe, historyjka.
Warto jednak zauważyć niezłą, a nawet w porywach bardzo dobrą, grę aktorską, przy czym sama Hilary Swank na tle innych aktorów (przede wszystkim Sama Rockwella, pokazującego nam tu inny wariant "Dzikiego Billa" z "Zielonej Mili", i dziecięcych aktorów, ale nie tylko, bo role drugoplanowe też są ciekawe) wypada dość blado.
Swank opierając się na... hmmm... dyskusyjnej, choć interesującej, urodzie (nieco męskiej, za co dostała już kiedyś Oscara:):):)) odgrywa w gruncie rzeczy tylko "prawdkę" - szablonowo, dość mozolnie i bez pomysłu na postać. Dużo (standardowego) "realizmu", zero charyzmy:(:(:(