no cóż, czyżby twórcy wyspy szukali inspiracji u klasyków polskiej kinematografii? he he...
zastanówmy się:
- zamknięta pod ziemią społeczność trzymana w szachu opowieścią o armagedonie i wszechobecnym promieniowaniu- było,
- dwójka zbuntowanych bohaterów uciekających do świata zewnętrznego- było,
- scena w windzie podczas ucieczki bohaterów (brakowało tylko hasła "ku... mać")- było,
- odkrywanie tajemnicy "pierwszego razu" :-)- było...itd, etc.
film trzymał w napięciu od pierwszych minut by w drugiej części znudzić i zniechęcić natłokiem scen pościgów i rozwalających się budynków, samochodów, fyturystycznych ścigaczy i innego asortymentu oklepanego do kwadratu...
zabrakło mi tylko bociana zwiastującego ocalenie ( w wyspie zamieniony na ćmę), skoro ona żyje to my też możemy he he he... wszystkim wytrwałym życzę miłego oglądania, pozdrawiam ;-)