O "Wytłumaczeniu wszystkiego" najlepiej mówią powtarzane wciąż (i słusznie!) słowa, iż to jeden z najciekawszych filmów o Polsce, nakręconych na Węgrzech. To prawda, zważywszy na sytuację polityczną w naszym kraju możemy się w tym filmie przeglądać, jak w zwierciadle, naprawdę nietrudno znaleźć proste analogie. Obraz powstał w odpowiedzi na wydarzenia z 2021 roku, kiedy Uniwersytet Sztuk Teatralnych i Filmowych w Budapeszcie stracił swoją autonomię i został całkowicie zreorganizowany przez rządzących, co spotkało się z licznymi demonstracjami.

Krótka wymiana zdań na temat narodowego kotylionu przypiętego do marynarki ucznia podczas egzaminów końcowych staje się kolejnym powodem do tego, aby jeszcze bardziej skłócić już podzielone społeczeństwo. To kino nie tylko o wciąż postępującej polaryzacji społeczeństwa, ale również o tym, jak cienka jest granica między absurdem a tzw. "sprawą narodową". Warto zwrócić też uwagę na fakt, jak sportretowane zostają tu współczesne media, dla których od prawdy ważniejsza jest sensacja. Brzmi znajomo, co?

Poglądy Reisza nie są tajemnicą (reżyser uczestniczył w protestach organizowanych w odpowiedzi na reformy rządu Orbána, przez co nie mógł liczyć na wsparcie finansowe ze strony państwa), tym bardziej podoba mi się fakt, iż prezentując konflikt nie staje on po żadnej ze stron. I właśnie dzięki temu udało mu się stworzyć idealną satyrę polityczną. A jak to jest wspaniale nakręcone, o rany!

Jest tu świeżość, pomysł i ogromne emocje. I to ciągłe, podskórne napięcie krzyczące do nas "niby Węgry, a jednak jakby Polska, hm?", 8/10.