Jestem fanem horrorów, zwłaszcza gore, oraz eksploatacji, więc do filmu Cravena podchodziłem
dosyć optymistycznie. Jednak film wzbudził we mnie mieszane uczucia. Za pierwszym razem
kompletnie mi się nie podobał, za drugim było już lepiej, ale nadal mam kilka uwag. Zacznijmy
od zalet. Tytułowe Wzgórza prezentuję się świetnie, podobnie jak reszta scenografii. Zdjęcia
również wypadają świetnie, przypominają mi jeden z moich ulubionych horrorów Teksańską
Masakrę Piłą Mechaniczną Hoopera (który po części był zresztą inspiracją dla tego filmu). Muzyka
również wypadła moim zdaniem genialnie. Jest niesamowicie klimatyczna i znowu w miły
sposób przypominało mi film Hoopera. W całkiem dobry sposób poprowadzona jest narracja-
niepokojące plenery, tajemnica, oraz stałe poczucie zagrożenia. Wszystko to tworzy naprawdę
świetny klimat. Najbardziej klimatyczny jest sam wstęp, scena ataku kanibali, oraz samo
zakończenie. Atak psychopatów jest pewnym punktem kulminacyjnym, jest naprawdę
niepokojąca, przepełniona okrucieństwem i dzikością. Niestety jest to też moment po którym
jakość drastycznie spada. Teraz następuje odwet pokrzywdzonej rodziny. W drugiej połowie
okazuje się, że banda kanibali jakoś kompletnie nie potrafi stawić czoła zwykłemu uzbrojonemu
człowiekowi, ani nawet zwykłemu owczarkowi. Giną wszyscy w niemal błyskawicznym tempie w
najgłupszy sposób. Druga połowa momentami prezentuje się wręcz żałośnie. Co to za horror, w
którym psychopaci padają jak much z rąk ludzi? Rozumiem motyw zemsty, porzucenia etyki dla
przetrwania itd. ale tutaj potraktowano to zbyt dosłownie. Zakończenie podobało mi się, to nagłe
urwanie w samym środku akcji jest dosyć odważnym pomysłem i pozostawia świetne wrażenie.
Niby mamy happy end, jednak zostawia po sobie gorzkie wrażenie (w pozytywny sposób). Inną
wadą jest bardzo kiepskie aktorstwo. Wiem, że to jest kino eksploatacji, ale nawet w filmie
Hoopera aktorzy dobrze zagrali swoje role. Najbardziej raziło mnie w scenie rozmowy Marsa z
Mercury (wtedy zwątpiłem, czy to naprawdę horror, czy aby jakaś komedia), oraz sceny w których
rodzina "opłakuje" zmarłych (jeżeli tak to można nazwać). Kolejną wadę jest kiepska
charakteryzacja i efekty specjalne. Jupiter nie wygląda jak monstrum (jak to można było
wywnioskować z historii jego ojca), tylko zwykły menel w stroju Indianina z rozciętym nosem
(pewnie blizna po ojcu po tym jak podpalił dom), a Mars jak zwykły brudny herleyowiec w peruce i
spiłowanymi zębami. Jedynie Pluto wygląda (i w sumie zagrał) wiarygodnie (ale to akurat wynika
z jego osobistej choroby). Gore wygląda kiepsko i jest go za mało jak na przedstawiciela
swojego nurtu.
Mimo iż, Wzgórza Mają Oczy wzbudziły we mnie mieszane uczucia oceniam pozytywnie i mam
wobec nich pewien szacunek. Świetne zdjęcia, scenografia, muzyka, oraz pierwasza