W pierwszej połowie typowe kino tollywood czyli miłość do dziewczyny i hero który wszystkich tłucze,że aż furczy. No i myślałam, że tak będzie do końca, tylko dziwiłam się że to dopiero połowa filmu a wrogowie pokonani więc co ten dzielny hero będzie robił dalej. I tu całkiem niespodziewany zwrot akcji, zupełnie nietypowy. Film fajnie się rozwinął i oglądałam do końca z zaciekawieniem. Wszystko dosyć przesadzone i nieprawdopodobne ( zwłaszcza sceny walk) jak to w filmach tego typu, ale oglądało się przyjemnie. A to głównie za sprawą mojego ulubionego Ram Charana i tylko odrobinę mniej ulubionego Allu Arjuna (którego było zdecydowanie za mało). Szkoda, że Arjun nie zdążył zatańczyć :(. Za to ślicznie tańczył Charan :). Z piosenek tylko jedna mi się podobała: Nee jathaga.