W zasadzie brak w tym filmie pozytywnego bohatera. Wszyscy są skarżeni.
Wszyscy są źli i egoistyczni. Z drugiej strony wszyscy są ofiarami,
krzywdzą ale i są krzywdzeni- przez innych ale i przez siebie samych.
Myślę ze to mogą być realia życia Almodóvara- świat pozorów. Świat
wypaczony i wykrzywiony do granic. Myślę że ten film tłumaczy zaufanie
jakim reżyser obdarza kobiety.
Jednak film sam w sobie nie zbliża się choćby na milimetr wyjaśnienia
istoty homoseksualizmu. Znalezienia jej przyczyny. Wydaje mi się ze reżyser
sam tego nie wie albo celowo omija szerokim łukiem to co może być sednem
sprawy- dom rodzinny.