Bardzo żałuję, że "Zakładnika" nie widziałem w kinie. A chciałem na początku iść i niestety zrezygnowałem. Dlatego dopiero teraz obejrzałem ten niesamowity film.
Praktycznie nie ma sie do czego tu przyczepić bo wszystko zrobione jest bardzo dobrze. Niesamowite nocne zdjęcia LA i muzyka - ciekawie dobrane samodzielne utwory do scen i od czasu do czasu "coś" napisane przez JNH.
Film trzyma w napieciu, które szczególnie podnosi się po trzecim morderstwie Vincenta i na tak wysokim poziomie utrzymuje się do końca ( fantastyczny finał w metrze ). Scenariusz nie razi jakimiś wielkimi niedorzecznościami, można by sie spierać czy pewne sytuacje były realne czy nie, ale ogólnie wszystko wyglada mozliwie i prawdopodobnie.
Dla mnie jednak jeszcze wiekszą zaletą "Zakładnika" od zaskakujących zwrotów akcji i niesamowitych dynamiczych scen ( 4 morderstwo ), jest przedstawienie postaci Vincenta i Maxa. Pierwsza niespotykana rzecz, to to, że nasze uczucie do teoretycznie z założenia złego Vincenta zmienia sie w czasie trwania filmu. Na początku go nie lubimy, potem zaczynamy go jako tako rozumieć, przy kolejnym zabójstwie znowu uznajemy go za złą postać i tak w kółko. Niesamowita huśtawka.
Po drugie, co ciekawe okazuje się, ze nie tylko Max jest zakładnikiem - w sensie zakładnik Vincenta i zakładnik własnego życia - ale i sam Vincent jest zakładnikiem własnego życia, swojej profesji. Nie wiemy co prawda dokładnie co spowodowało, ze Vincent jest tym kim jest - on sam mało o sobie mówi, a jak już zaczyna opowiadać swoja historię to zachowuje sie jakby mówił zmyslony żart na swój temat. - ale od razu widać, ze pomimo iż jest dobry w tym co robi, to nie jest jego normalne środowisko. Wielkie brawa do Cruise'a za tą rolę - coraz bardziej zaczynam widzieć w nim aktora. Dobrze zagrali też Jamie Foxx - choć mnie nie urzekł jak niektórych - i Jada Pinkett Smith.

9/10. Polecam