Całość się rozłazi, przez dłuższy czas nie wiadomo, co poeta chce nam opowiedzieć i snuje tę historię niemiłosiernie, trochę usypiając przy tym widza. Ja lubię takie niemrawe kino, ale czułem tu brak jakiegoś szkieletu. Na szczęście ten film ciągną mocno do góry charyzmatyczni aktorzy. Mam wrażenie, że reżyser dał im się pobawić rolami. Albo tak świetnie ich poprowadził. Tylko Rooney Mara trochę odstawała, ale przy Blanchet, Collet, Dafoe czy Cooperze (czyżby nowy Indiana Jones?) to nie grzech. Poza tym wspaniała scenografia i - jak zwykle u del Toro - klimatycznie to wszystko jest sfotografowane. Sumując - ciekawy seans, ale nie polecam każdemu.