Nie przeszła: było cięcie ale tak umiejętnie zrobione, że widz tego nie widzi. Podobny zabieg jest zrobiony w Pulp Fiction jak Brus przechodzi przez płot.

o prosze! dzieki wielkie, nie wpadlabym na to;]

kyle_reese, nie wiem skąd czerpiesz takie informacje, ale są one zdecydowanie nieprawdziwe.
Oczywiście, najłatwiej stwierdzić "było cięcie", bo takie stwierdzenie załatwia problem i ucina dyskusję. Jednak wydaje mi się, że jeśli się nie czegoś nie wie to lepiej nie wymyślać na siłę...

agniecha_xxx:
Film został nakręcony w 1974 roku i zaawansowanie techniki było wówczas dużo dużo mniejsze niż obecnie. Rewolucyjnego Steadicama zaczęto używać przecież w 1976 roku, więc w celu stworzenia takiego majstersztyku trzeba było pokusić się o dość niezwykłe rozwiązanie.

Chatman w swojej książce o Antonionim opisał stronę techniczną tworzenia tego długiego ujęcia w końcówce filmu.
W skrócie:
Kraty w oknie miały uprzednio zamontowane specjalne zawiasy, aby można je usunąć dla potrzeb ujęcia. Kamera ze środka pomieszczenia w momencie zbliżenia się do krat została przeniesiona na hak trzymany przez ramię wysokiego podnośnika (użyto systemu żyroskopów, aby przejęcie kamery wyszło gładko). W rzeczywistości kamera musiała zatrzymać się na chwilę przed kratami, ale nie widać tego na filmie, ponieważ zatrzymanie się kamery jest zamaskowane zastosowaniem zbliżenia (zooma).

Przy okazji warto też zwrócić uwagę na scenę w hotelu gdy Locke słucha magnetofonu i skrupulatnie pracuje nad podmianą zdjęć. Pojawia się wtedy reminiscencja z przeszłości (rozmowa Locke'a z Robertsonem na balkonie). Co ciekawe ta scena też została nakręcona bez cięcia montażowego! Tutaj największym technicznym problemem była różnica w oświetleniu na zewnątrz budynku i w środku pomieszczenia.

urorno - jeśli tak było jak piszesz, to przepraszam. O tym cięciu to sobie nie wymyśliłem, tylko gdzieś przeczytałem w komentarzu... zatem źródło raczej kiepskie. Dziękuje za słuszne zwrócenie mi uwagi i postaram się na przyszłość informować o wiarygodności źródła
miłego dnia!

bardzo kulturalnie rozwiązany spór :)

Szacun dla kol. urorno za ten wpis.

No właśnie, już miałem pisać sprostowanie, ale widzę, że znalazł się ktoś poinformowany. To ujęcie było wszak przedmiotem wielu dyskusji i zachwytów w swoim czasie. Zajrzałem tu właśnie z powodu tego ujęcia, o którym sobie przypomniałem z okazji obejrzenia koreańskiego gniota pt. "Carter". To, co tam wyprawiają z kamerą przechodzi ludzkie pojęcie. Zapewne wykorzystują drony i technikę komputerową, a w sumie daje to efekt jazdy na rollercoasterze. Wszystko oczywiście na jednym ujęciu. (Zdaje się, że są już filmu zrobione wyłącznie na jednym ujęciu). Jak sobie człowiek przypomni ile radości mogło dać kiedyś jedno sprytnie nakręcone ujęcie, to łza się w oku kręci.

Zastosowano prostą technikę - widz zasypia w połowie i budzi się za kratami!

Pewnie kraty sie rozsuwaly, a ze jechali na jakims zoomie to obraz "wszedl" juz w luke pomiedzy pretami, a kamera miala jeszcze z 2 metry w rzeczywistosci. Przeciez w filmach te efekty kiedys byly robione najprostszymi metodami. Pomijam, ze te dojazdy w tym filmie byly tak szarpane jakby szyny dostarczalo im samo PKP.

https://www.youtube.com/watch?v=Y_Xf0HGdttY - tu jest wyjaśnione :)