Jak na film niskobudżetowy, sceny grozy wyszły nadspodziewanie dobrze i raczej wiernie oddawały klimat opowiadania, co rzadko zdarza się przy filmach nawiązujących do Lovecrafta. Kamera i montaż sprawdza się w klimatach szaleńczo-onirycznych i oglądało się to z przyjemnością.
Z drugiej strony nieudolna imitacja stylu gry aktorów kina niemego była drażniąca, szczególnie w scenach dialogów, i skutecznie obniżała przyjemność odbioru. Podobnie jak nierówna muzyka, miejscami - np. w scenie odkrycia przez policję bagiennego kultu - naprawdę dobra, kiedy indziej nużąca i bez polotu.
Ogólnie, wart obejrzenia i docenienia, ale jednak trochę zmarnowany potencjał.