Fantastyczny film. Nie tylko przedstawia sytuację na Bałkanach, istotę
konfliktu, jej podłoże oraz złożoność, ale również mówi o mentalności
Bośniaków i Serbów, ich wzajemnym stosunku. Do tego wielka polityka oraz
portret jednostki położonej (dosłownie) w sytuacji tragicznej.

Danis Tanović, choć jest Bośniakiem, potrafił całą historię przedstawić
bardzo obiektywnie. Nie trzyma on ani strony jednych, ani drugich, ani
ONZ, ani dziennikarzy. W swojej bardzo pomysłowej opowieści z masą
błyskotliwych dialogów ukazuje zależności, wielką politykę, różne
sposoby myślenia oraz miejsce i ironię losu jednostki, która z podmiotu
zamienia się w przedmiot.

Mądre i bardzo przewrotne to kino. Szeroki wachlarz bohaterów, z których
każdy ma złe i dobre cechy (może trochę sierżant był wyidealizowany).
Świetny scenariusz i odczuwalny szczególnie na początku klimat,
atmosfera niemocy, marazmu czy czegoś w tym stylu...


Luźne skojarzenia: „W księżycową jasną noc” – podobny klimat i poczucie
bezsensu wojny oraz sytuacji, w której nie wiadomo co robić



9 /10