Podaj zatem, proszę przykład "głębokiego" filmu... I błagam, nie wyjeżdżaj mi z Lynch'em...

Na marginesie filmy Lyncha bardzo lubie, ale prawde mowiac wcale nie uwazam ich za specjalnie glebokie, raczej bardzo inteligentnie "zagmatwane", ale lubie te jego gre z widzem i wiem, ze Lynch "szanuje" ogladajacego. A film Stay wcale mi Lyncha nie przypomina, moze ktos staral sie, nieudolnie zreszta, nieco zastosowac, podobnie jak u Lyncha, wprowadzenie pewnych symboli, ale tutaj one zupelnie nie graja i niczego nie wyjasniaja, wrecz przeciwnie maja zaciemnic obraz, co jest zupelnie niepotrzebne.
Co do filmow glebokich, to mozna ich wymienic naprawde wiele, na goraco i bez wiekszego zastanowienia podam jednak tytuly kilku, ktore bardzo lubie i ktore zapadly mi w pamiec: Nóż w wodzie - Polanskiego, Tańcząc w ciemnosciach - Corcorana, Trzy kolory - Niebieski - Kieślowskiego... czy moj ulubiony Matrix.

Trzeba przyznac ze film byl zakrecony w niektorych momentach i balem sie ze sie skonczy jak np mechanik czy fight club ale sie tak nie stalo, autor przedstawil nowa, nieprzechodzona mysl. Wszystko co w srodku filmu bylo tak skomplikowane ze az nie do ogarniecia na koncu staje sie proste jak przyslowiowy drut. To wlasnie czyni ten film pieknym.

Patrzac na film od tylu nie masz prawa sie czepiac slepego ojca czy cudownie zyjacej matki z dziura we lbie. Mysl ludzka sama w sobie jest zagmatwana i jak dla mnie wszystko mialo logiczne wytlumaczenie.

A film ma glebszy sens chociazby przez to ze bylo wiele watkow przy ktorych glowny bochater przewiduje przyszlosc i chodz wszystko sie okazala wyimaginowane to z drugiej strony odnosi sie wrazenie jakby chlopak po czesci jednak przwidzial przyszlosc co niejako laczy fikcje z rzeczywistoscia.