A mnie się akurat bardzo podobał, na seansie o 10 zrobił na mnie spore wrażenie. Prosta rejestracja strasznych wydarzeń ma dużą siłę rażenia, choć rzeczywiście - kilka ujęć mogłoby być nieco krótszych.

ja byłam na serbskiej premierze o godzinie popołudniowo-wieczorowej, w średnio zapełnionej sali kinowej, ale nie uważam, żeby to miało jakiekolwiek znaczenie. typowy film festiwalowy: cisza, oszczędność wszelakiego rodzaju i prostota niby jako synonimy artyzmu. temat całkiem niezły, ale zrealizowany bez polotu (wieje nudą; sceny są zbyt długie przez bezsensowne kadry przyrodnicze pokazujące przyrodę przeciętną; szlag trafia od warczenia silnika autobusu, który trwa stanowczo za długo jak na uszy dobrze słyszącego człowieka; brak muzyki, cięte sceny i reszta, która miała potęgować wrażenie szoku i wstrząsu u widza nie spełniły swojej roli, bo film ogólnie większych emocji raczej nie wzbudza). nie chciałabym obejrzeć drugi raz.

Nie zrozumiałaś, podziwiaj dalej "Angielskiego pacjenta".