Bohaterowie obrazów Vincenta van Gogha przedstawiają historię życia oraz tajemniczej śmierci artysty.

Dwaj agenci służb specjalnych szykują międzynarodowy szwindel, który zapewni im stateczną emeryturę.

Właściciel sklepu Marian stara się uzyskać koncesję na alkohol. Wójt gminy Osiek obiecuje ją wydać, ale za drobną przysługę.

Tematem filmu jest szeroko rozumiana cenzura, a narratorem i przewodnikiem tej opowieści jest nieistniejący Pan N. - ograniczony, choć niepozbawiony poczucia humoru dygnitarz-cenzor. Jego monolog wewnętrzny nadaje całemu filmowi określony bieg, a także "uwiarygodnia" wypowiedzi twórców, krytyków i ówczesnych urzędników. W dokumencie o wolności artystycznej i jej ograniczaniu wypowiadają się niemal wszyscy wybitni reżyserzy, scenarzyści i krytycy powojennego 50-lecia. Słuchamy Czesława Miłosza, Jerzego Stefana Stawińskiego, Janusza Morgensterna, Marii Kaniewskiej, Kazimierza Kutza, Janusza Głowackiego, Feliksa Falka, Wojciecha Marczewskiego, Marka Piwowskiego, Janusza Kijowskiego, Wiesława Saniewskiego, Marka Ryszarda Grońskiego i Krzysztofa Zanussiego. Nie zabrakło i recenzentów: Krzysztofa Teodora Toeplitza i Zdzisława Pietrasika.  Twórcy opowiadają o swoich kłopotach i walkach o kształt i formę swoich dzieł z szefami resortów, ministrami, politycznymi dygnitarzami, kolaudantami i cenzurą. Na ponad 1300 wyprodukowanych od 1946 roku filmów pełno- i średniometrażowych blisko 300 miało kłopoty. Niektóre pozycje przeleżały na półkach po kilkanaście lat, w innych ingerencje cenzorskie były tak wielkie, że dzieła zatraciły całkowicie swój pierwotny charakter ("Robinson warszawski" przekształcony w "Miasto nieujarzmione"), jeszcze inne w ogóle nie zostały dopuszczone do produkcji lub ich produkcję wstrzymano ("Przedwiośnie" Andrzeja Wajdy lub "Wierna rzeka" Lenartowicza). Aby niektóre filmy mogły powstać, wykorzystywano sprzyjające momenty polityczne ("Eroica"), o inne zaś toczono zawzięte boje. Szczytem ingerencji cenzorskiej było zaś żądanie podczas kolaudacji "Przesłuchanie" zniszczenia wszystkich kopii tego dzieła.  Jednak nie tylko przeszłość polskiej kinematografii jest tematem tego dokumentu. Twórców interesuje także jej teraźniejszość. Zauważają, że znikł, co prawda, dyktat działaczy politycznych i urząd na Mysiej, zaczął się natomiast dyktat producenta i widza. Chcąc zaistnieć w świecie filmu, należy tworzyć takie obrazy, jakich domaga się publiczność. Najważniejsze stały się pieniądze i układy, nie zawsze jasne są motywy sponsoringu. Dokąd to doprowadzi? Prawdopodobnie do zejścia pozycji ambitnych do nurtu kina offowego i kręcenia większej liczby filmów niskobudżetowych. Jak mówi na koniec jeden z twórców, "wybiliśmy się na wolność, a najlepsze filmy zrobiliśmy w okresie cenzorskim i już takich nie zrobimy"...

Prowincjonalna świetliczanka wyjeżdża do Warszawy na spotkanie z Janem. Jej śladem podąża zakochany w niej dwunastolatek.

Nigdy nie wkładaj ciemnych okularów! Nie nasuwaj kapelusza na czoło! Nie podnoś kołnierza płaszcza! Agenci radzieckiego wywiadu wojskowego niczym ani ubiorem, zachowaniem, gestem, nawet odruchem nie przypominali Jamesa Bonda. Wtapiali się w szary, anonimowy tłum. Także działalność GRU, organizacji równie potężnej jak KGB, długo znana była tylko fachowcom. Opinia publiczna zwróciła uwagę na tę złowrogą strukturę dzięki rewelacjom ujawnionym przez wieloletniego funkcjonariusza wywiadu, potem uciekiniera na Zachód, ukrywającego się pod pseudonimem Wiktora Suworowa. Zrealizowany na podstawie jego książki psychologiczny, szpiegowski film ukazuje mroczny świat zbrodni, kłamstwa i wszechobecnej zdrady, czyhającej ze strony przełożonych, podwładnych i przyjaciół.

Prosta kobieta, pracując przed wojną u przebywających obecnie w getcie Żydów, podejmuje się za pieniądze zawieźć ich córkę na wieś. Wkrótce chęć zarobku ustępuje uczuciu solidarności z zaszczutym dzieckiem.

Janka udaje się do miasta, aby realizować aktorskie marzenia. Zaczyna jako chórzystka w ogródkowym teatrzyku, lecz wkrótce jej kariera nabiera tempa.

Biografia Hanki Ordonówny, która w okresie dwudziestolecia międzywojennego była gwiazdą kina i sceny.

Młody zaopatrzeniowiec kupuje kamerę filmową, aby uwiecznić na taśmie narodziny i rozwój swojej córeczki. Z biegiem czasu zaczyna odkrywać w sobie nową pasję.

Cykl filmów sensacyjnych w znakomitej obsadzie. Wyrafinowane historie oszustów z różnych stron świata, trzymająca w napięciu akcja i niespodziewane zakończenia. W "Mistrz zawsze traci" oszustem jest skromny francuski aptekarz Renaud (Bronisław Pawlik), któremu udaje się "przekręcić" dwóch szachowych arcymistrzów. W "Jaguar 1936" akcja rozgrywa się w latach trzydziestych w Wiedniu. Cudzoziemiec Maximilian Taadjen (Wojciech Pszoniak) - kupując w salonie samochodowym luksusowego Jaguara, dopuszcza się niebagatelnego oszustwa opartego na ciekawym pomyśle. takiego zakończenia nikt się nie spodziewa! Akcja "Tajnego detektywa" rozgrywa się w Krakowie, tu w rolę oszusta wciela się atrakcyjna blondynka - pierwsza klientka jubilera Floriana Winiarskiego (Bronisław Pawlik). W kradzieży pięknego naszyjnika pomaga jej przystojny mężczyzna. Natomiast film "Ładny gips" przenosi widza na daleki kontynent do USA, tu do oszustwa, za namową dwójki młodych ludzi, zostaje nakłoniony taksówkarz O'Roney (Stanisław Igar). Ma on własne problemy z gangsterami i dla zdobycia pieniędzy posunie się nawet do popełnienia przestępstwa.