Tonia (Marianna Ame) ma 11 lat. Na pierwszy rzut oka niczym nie różni się od swoich rówieśniczek, ale to naprawdę wyjątkowa dziewczyna. Żyje w świecie fantazji, jej głowa jest pełna marzeń i niesamowitych pomysłów. Mieszka z babcią (Małgorzata Zajączkowska) i tatkiem (Adam Bobik), który nadużywa alkoholu. Choć nie jest jej łatwo, z uśmiechem na twarzy mierzy się z codziennymi problemami. Jest sprytna, inteligentna, a przy tym niezwykle urocza. Ma w sobie więcej siły i energii niż niejeden dorosły. Gdy dowiaduje się, że jej ukochany ojciec planuje wyjechać do pracy we Włoszech, postanawia zrobić wszystko, by do tego nie dopuścić. Upija go, wrabia w przyjmowanie porodu cielaka, zaprasza do domu jego kochankę. Kreatywność Tonii nie zna granic. Mimo niepowodzeń, nie poddaje się. Jest przekonana, że dopnie swego. Do czasu aż na jaw nie wyjdzie skrywana przez lata rodzinna tajemnica.

Film jest osobistą i niezwykle fascynującą podróżą do Ameryki, którą reżyser odbył śladami wschodnioeuropejskich założycieli Hollywood - Samuela Goldwyna, Luisa B. Mayera i braci Warner.

Czy doktor Jan Terelak należy do "elitarnego" grona najbardziej nieetycznych eksperymentatorów? Polski naukowiec badał granice ludzkiej wytrzymałości psychicznej w ekstremalnych warunkach odosobnienia na Antarktydzie. Punktem wyjścia dokumentu Piotra Jaworskiego jest dziennik psychologa. Projekt sprzed czterdziestu lat poświęcony był badaniu stanu psychicznego polarników w polskiej bazie. Mężczyźni znajdowali się w sytuacji zamknięcia, porównywalnej do misji kosmicznej. Film rekonstruuje te wydarzenia, odnosząc się do kontekstu epoki i przemian w pojmowaniu nauki.

Historie czterech osób, których życia wywracają się tuż przed Walentynkami.

Optymistyczna opowieść o niezwykłym hospicjum w Wilnie i pozytywnie zakręconej siostrze Michaeli. Kobieta, aby swoim podopiecznym dodać otuchy i nadziei  w ostatnich chwilach życia, spełnia ich najbardziej szalone pragnienia. Uważa, że przed śmiercią człowiek musi załatwić niedokończone sprawy i zrealizować marzenia. Hospicjum jest dla chorych szansą, żeby odkryć siebie na nowo  i spokojnie pożegnać się ze światem.

Pogrążony w kryzysie twórczym Czesław M. pomaga bezrobotnym stoczniowcom rozkręcić szkołę uwodzenia. 

Młody dziennikarz przeprowadza wywiad z divą operową. Rozmowa nieoczekiwanie przeradza się w misterną grę erotyczną.

Paradokument "Mój ojciec Staś" jest próbą zrozumienia osobowości pisarza Stanisława Dygata. Jego córka, Magda Dygat, łącząc wypowiedzi innych pisarzy i przyjaciół ze swoją, chwilami bardzo osobistą, refleksją, opowiada o życiu i twórczości ojca, a także o swoich, czasami trudnych, z nim relacjach..

Hrabia Józef Czapski h. Leliwa urodził się w 1896 roku w Pradze, zmarł zaś w 1993 w Maisons-Laffitte, we Francji. Malarz, rysownik, pisarz, eseista, krytyk, ale także człowiek czynu w burzliwych czasach, w których przyszło mu żyć – żołnierz odznaczony Orderem Virtutti Militari za udział w wojnie polsko-bolszewickiej, więzień obozów jenieckich ZSRR podczas II wojny światowej, żołnierz Armii Andersa, major Wojska Polskiego poszukujący "zaginionych" polskich oficerów zamordowanych w ludobójstwie katyńskim. Współtwórca paryskiej "Kultury", intelektualista, który na swej drodze spotkał wybitne postaci swoich czasów: Andersa, de Gaulle'a, Achmatową, Camusa czy Malraux. Jego twórczość to niezliczone portrety, pejzaże, kompozycje kwiatowe, martwe natury, studia postaci. W swojej pracowni na piętrze domu-redakcji przetwarzał w skupieniu najprostsze motywy z życia codziennego, poszukując dramatyzmu i ekspresji poprzez niezwykle sugestywną grę świateł i kontrastowych barw. Choć jego prace oglądać można było na wystawach we Francji, Szwajcarii, Wielkiej Brytanii, Brazylii czy Belgii, w Polsce był właściwie nieznany jako malarz, ale również jako eseista i dopiero po roku 1989 możliwe stało się zaprezentowanie jego bogatego dorobku.

Dokument "Political Dress" ukazuje doświadczenia ludzi, którzy zmienili oblicze mody. W filmie wypowiadają się m. in. Andrzej Wajda, fotograf Tadeusz Rolke, projektantka Barbara Hoff, pisarz Janusz Głowacki, kreatorka marki "Biba" Barbara Hulanicki, muzyk Tomek Lipiński, czy malarz Wilhelm Sasnal. Film pokazuje różne etapy PRL-u i zmiany w postrzeganiu mody. Od twardogłowego stalinizmu, gdy założenie kolorowych skarpetek groziło zatrzymaniem przez milicję, poprzez lata 60. i względne otwarcie Polski na francuską modę, czasy propagandy sukcesu lat 70-tych i fascynację modą "dzieci-kwiatów", aż do stanu wojennego i lat 80-tych, podczas których eksplodowała w Polsce moda na punk.

Ktoś umiera, żeby mógł żyć ktoś inny - tak w kilku słowach można streścić przesłanie przejmującego dokumentu Tadeusza Króla poświęconego transplantologii. Dokument jest zapisem intymnych rozmów z osobami po przeszczepie. Z ludźmi, którzy ani na chwilę nie przestają myśleć o swoich wybawcach. Wielu z nich uznaje dzień przeszczepu za najważniejszy w życiu. Bohaterowie nie potrafią mówić o swoich przeżyciach bez emocji. Nie są w stanie ubrać w słowa tego, co czują i jak bardzo są wdzięczni losowi. W filmie pojawiają się również pełne bólu i tęsknoty głosy rodzin dawców. Zrozpaczonych żon, mężów, matek i ojców opowiadających o konsekwencjach podjęcia najtrudniejszej decyzji w życiu. Pociechą jest dla nich jednak świadomość, że jakaś część bliskiego żyje w ciele innego człowieka. Jedno życie dobiegło końca, by inne mogło toczyć się dalej. Każdy przeszczep to z jednej strony tragedia i rozpacz. Z drugiej - ogromna radość i nadzieja. Bohaterowie filmu Tadeusza Króla to ludzie wielkiego serca, dla których mimo wielu trudów i przeciwności życie jest największą wartością.

Kilka lat po zakończeniu II wojny światowej w Piotrkowie Trybunalskim została zawiązana organizacja "Mała Dywersja". Młodzież w niej skupiona wypisywała na murach antykomunistyczne hasła, rozwieszała plakaty i transparenty. Członkowie grupy zostali schwytani przez Urząd Bezpieczeństwa, gdyż donos złożył kolega z sąsiedztwa. Młodych ludzi poddano torturom, a później postawiono przed sądem.