Film zabiera widza do czasów, gdy przedwojenny Oświęcim był miejscem współegzystencji Polaków i Żydów. Pokazuje jak pomimo różnic etnicznych i religijnych obie społeczności rozwijały wspólne życie, dbając o swoje tradycje i zwyczaje. Dokument przedstawia relacje między Polakami a Żydami, które często wykraczały poza bariery, pokazując wartości takie jak sąsiedzka pomoc i wzajemne wsparcie. Poprzez codzienne sytuacje, historie rodzinne i współdzielone doświadczenia widzowie poznają jak różnorodność kulturowa kształtowała przedwojenny Oświęcim. Twórcy dokumentu przedstawiają pracę historyków, lokalnych pasjonatów oraz mieszkańców, którzy starają się zachować pamięć o polsko-żydowskiej przeszłości miasta i jego wielokulturowym dziedzictwie. Film odkrywa wysiłki włożone w pielęgnowanie tego rozdziału historii, pokazując jak ważne jest przypominanie o czasie, gdy Oświęcim był symbolem harmonijnego współistnienia i różnorodności.
Portret Wojciecha Jerzego Hasa – niezłomnego twórcy polskiego kina, który ponad życie rodzinne stawiał realizację artystycznej wizji, tworząc filmowe światy na zawsze zapisane w historii kinematografii.
Film dokumentalny o niezwykłej działalności Sióstr Loretanek, które swoim powołaniem niosą pomoc najbiedniejszym i najbardziej potrzebującym, ludziom starszym oraz dzieciom. Historia Zgromadzenia Sióstr Matki Bożej Loretańskiej sięga 1920 roku. Jego założycielem był błogosławiony ks. Ignacy Kłopotowski - ówczesny kapłan archidiecezji warszawskiej. Osiem lat później ks. Kłopotowski kupił kawałek ziemi nad rzeką Liwiec, położonej kilkadziesiąt kilometrów od Warszawy. Niedługo potem urzędowo nadano miejscowości nazwę Loretto (od włoskiego Loreto, gdzie znajduję się sanktuarium Santa Casa, miejsce kultu maryjnego, z tzw. Świętym Domkiem). To właśnie tam powstało Sanktuarium Matki Bożej Loretańskiej, które do dziś przyciąga pielgrzymów z różnych stron.
"Szczęśliwy" to nowatorskie spojrzenie na postać kardynała Stefana Wyszyńskiego, które przełamuje dotychczasowe, pomnikowe przedstawienia Prymasa Tysiąclecia. Film odchodzi od tradycyjnej narracji historycznej, by pokazać Wyszyńskiego jako wizjonera i stratega, którego myśl pozostaje żywa i inspirująca dla współczesnych pokoleń. Dokument przedstawia kardynała Wyszyńskiego jako świadka i uczestnika przełomowych wydarzeń XX wieku – od schyłku zaborów, przez dwie wojny światowe, okres komunizmu, aż po wielkie przemiany cywilizacyjne. Film ukazuje prymasa nie jako tradycjonalistę, lecz jako innowatora, który potrafił realizować swoje cele na globalną skalę, wpływając na bieg historii świata. "Szczęśliwy" oddaje głos przedstawicielom młodego pokolenia, którzy choć nie mieli bezpośredniego kontaktu z kardynałem, znajdują w jego nauczaniu i postawie wskazówki dla współczesności. To właśnie przez pryzmat ich doświadczeń i interpretacji film pokazuje, że dziedzictwo Wyszyńskiego wykracza daleko poza ramy historyczne jego epoki. Film burzy stereotypowe postrzeganie prymasa wyłącznie jako postaci historycznej, autora słynnego "Non possumus" czy przyjaciela Jana Pawła II. Zamiast tego pokazuje Wyszyńskiego jako człowieka wyprzedzającego swoją epokę, którego myśl i działanie pozostają aktualne dla kolejnych pokoleń poszukujących drogowskazów w dynamicznie zmieniającym się świecie.
Odwiedzając w 1991 roku wolną już Polskę, Jan Paweł II starał się wzbudzić u rodaków poczucie, że sama wolność to nie wszystko, że prawdziwa wolność będzie rzeczywistą jeśli będzie oparta na prawdzie i wartościach chrześcijańskich. Wielu teologów i publicystów wskazuje, że oparte o Dekalog nauczanie Papieża podczas poszczególnych stacji pielgrzymkowych, wyznaczyło moralną i społeczną drogę narodu na kolejne lata. W trakcie pielgrzymkowych spotkań nie brakowało wyjątkowych chwil: wśród nich spotkań z żołnierzami, spotkań ekumenicznych z przedstawicielami wspólnot ewangelickich i prawosławnych, wzruszających spotkań z więźniami w Płocku. Podczas pielgrzymki do Ojczyzny Jan Paweł II obejrzał przedstawienie Halka w Teatrze Narodowym. Pielgrzymka w 1991 roku to także chwile sentymentalne jak podróż do rodzinnych Wadowic.