Eric Clapton

Eric Clapton jest uznawany za jednego z najlepszych gitarzystów świata. Urodził się 30 marca 1945 roku w Ripley w hrabstwie Surrey (Anglia, Wielka Brytania) jako Eric Patrick Clapton. Eric nie znał swojego ojca, szesnastoletnia matka oddała go pod opiekę swoim rodzicom. Na czternaste urodziny otrzymał swoją pierwszą gitarę, na której uczył się grać. Swoją karierę rozpoczynał w 1963 roku na stanowisku gitarzysty prowadzącego w zespole The Yardbirds. W 1964 roku opuścił zespół i rok później stał się członkiem zespołu John Mayall & the Bluesbreakers. W 1966 roku opuścił zespół, by założyć z Jackiem Bruce'em i Gingerem Bakerem własną grupę - Cream, która po trzech latach działalności przestała istnieć. W 1970 roku Clapton utworzył nowy zespół - Derek and the Dominos, w którego skład wchodzili także: Jim Gordon, Carl Radle, Bobby Whitlock, Dave Mason. Zespół nagrał tylko jedną płytę studyjną, "Layla and Other Assorted Love Songs" w 1970 roku. Największym przebojem zespołu jest słynna szybka, dynamiczna piosenka pod tytułem "Layla", często grana w stacjach radiowych. W tym okresie Clapton był zakochany w żonie George'a Harrisona, Pattie Boyd, i to jej właśnie dedykował ten album. Zespół istniał niecały rok, zdołał odbyć kilka koncertów i się rozwiązał. W 1973 roku został wydany album koncertowy "In Concert" zawierający utwory zarejestrowane 23 i 24 października 1970 roku. Po rozwiązaniu zespołu Clapton rozpoczął działalność solową. Niestety nie był to proces natychmiastowy. Po śmierci swojego przyjaciela Duane'a Allmana w 1970 roku, a także po niepowodzeniach w miłości, Clapton popadł w depresję, zaczął nadużywać alkoholu i zażywał narkotyki. Dopiero w 1973 roku przyjaciele zaproponowali Claptonowi udział w koncertach w Rainbow Theatre w Londynie. Ten krok pomógł Claptonowi w powrocie na scenę muzyczną. W kwietniu 1974 roku Clapton sformował zespół, który grał do czerwca 1977 roku. W skład grupy wchodzili: Jamie Oldaker (perkusja), Dick Sims (instrumenty klawiszowe), Marcy Levy (wokal), Carl Radle (gitara basowa), George Terry (gitara), Yvonne Elliman (wokal), Sergio Pastora (instrumenty perkusyjne). W tym okresie Clapton nagrał pięć płyt: w 1974 roku album "461 Ocean Boulevard" i płytę koncertową "E.C. Was Here", w 1976 roku album "No Reason to Cry", w 1977 roku album "Slowhand" i w 1978 roku płytę "Blackless". Pod koniec roku 1979 Eric Clapton rozwiązał zespół i powołał nowy. W skład zespołu weszli: Albert Lee (gitara), Chris Stainton (instrumenty klawiszowe), Gary Brooker znany z zespołu Procol Harum (instrumenty klawiszowe), Dave Markee (gitara basowa), Henry Spinetti (perkusja). W październiku 1979 roku Clapton przyjechał do Polski, grając cztery koncerty. Dwa pierwsze miały miejsce w Warszawie, dwa ostatnie w katowickim Spodku. Niestety w Katowicach odbył się tylko jeden koncert. W marcu 1981 roku po odbytym koncercie w Madison (Wisconsin, USA) Clapton nagle zasłabł. Okazało się, że pękły wrzody na trzustce. W tym samym roku Clapton przeżył wypadek samochodowy. W 1982 roku Clapton powołał całkiem nowy zespół, z którym nagrał w 1983 roku płytę "Money and Cigarettes". W tym samym czasie nawiązał współpracę z Philem Collinsem, z którym nagrał album "Behind the Sun". Udzielał się także na koncertach charytatywnych, grając z takimi muzykami, jak Jimmy Page, Joe Cocker, Steve Winwood, Jeff Beck czy Kenny Jones. W 1985 roku wystąpił w charytatywnym koncercie "Live Aid", z którego wszystkie datki pomogły głodującym w Afryce. W 1986 roku nagrał album "August" z Philem Collinsem. Pod koniec lat 80. Clapton wydał album "Journeyman", na którym znalazł się wielki przebój "Running on Faith". Lata 90. dla Claptona rozpoczęły się tragicznie. Najpierw rozbił się śmigłowiec z ekipą muzyka, potem z mieszkania znajdującego się w wieżowcu na Manhattanie wypadł jego syn Connor. Załamany Clapton nie mógł przeboleć straty syna, więc zaczął nagrywać, aby zapomnieć. W 1991 roku nagrał ścieżkę dźwiękową do filmu "W matni", a także wystąpił w programie MTV, gdzie na żywo nagrano album "Unplugged". Na tych dwóch albumach znalazła się przepiękna ballada "Tears in Heaven" będąca hołdem dla tragicznie zmarłego syna Erica Claptona. Na drugim albumie znalazła się wolna wersja "Layli", starego przeboju zespołu Derek and the Dominos, grana na gitarze akustycznej. Clapton otrzymał w tym roku 7 nagród Grammy, m.in. dla najlepszego wokalisty, za nagranie najlepszej płyty i za skomponowanie piosenki "Tears in Heaven", którą uznano za najlepszą piosenkę roku. W 1994 roku Clapton nagrał płytę "From the Cradle". W 1998 roku wydał album "Pilgrim", w 2000 roku razem z B.B. Kingiem nagrał płytę "Riding with the King". W 2001 roku ukazała się płyta "Reptile".

Podczas swojej długotrwałej kariery Clapton współpracował z takimi muzykami, jak Phil Collins, Bob Dylan, George Harrison, The Beatles, Aretha Franklin, Carlos Santana, The Who, The Rolling Stones, Lionel Richie, John Lennon, Joe Cocker, Sting, Elton John, Jimmy Page i wieloma innymi, których nie sposób wyliczyć. Nagrał muzykę do takich filmów, jak "W matni", "Zabójcza broń", "Wspólnota".

W 2001 roku Eric Clapton został wprowadzony do Rock and Roll Hall of Fame.