Hejka :)
myślę że jest więcej tych które go uwielbiają
ja jestem w nim zakochana od dziecka:)

Dołączam się do fanek :) Uwielbiam Bodo na równi z Dymszą, trudno mi rozstrzygnąć który z nich jest przystojniejszy, film "Paweł i Gaweł" był pojedynkiem obu panów który jednak nic nie rozstrzygnął .... Takich mężczyzn już nie ma.

ja wciąż jestem dzieckiem i wydaje mi się, że się zakochałam..
to takie dziwne uczucie. na filmach wygląda na takiego szczęśliwego, pełnego energii.. teraz leży w bezimiennej mogile. to takie przykre. szkoda, że takie czasy nie wrócą. czasy, w których Polska była krajem znaczącym w świecie.. gdzie nie każdy mógłby być aktorem - to był zawód dla mistrzów, wybrańców..

Rozumiem Cię :)
Nie mogę znieść myśli że Bodo zginął niewinnie, był cywilem, żadnym szpiegiem, agentem, bawił tylko ludzi swoim talentem komediowym i zachwycał głosem, próbowano go ratować, nic z tego a po śmierci przez długie lata komuna ukrywała prawdę kto jest winny jego śmierci... hańba dla narodu rosyjskiego!
Masz rację, z ciężkim sercem patrzy się na Bodo i innych ludzi a zwłaszcza dzieci na filmach nakręconych na kilka lat przed wojną, oni jeszcze się bawią, się śmieją, kochają, nie wiedzą... my już tak :'(

dosłownie ! wspaniały aktor, mężczyzna a przede wszystkim człowiek ;)
nie dość, że przystojny to jeszcze utalentowany .. no cóż.. chyba trzeba pogodzić się z myślą, że w naszych czasach ideałem jest Karolak albo Zakościelny.. o matko !

Ehhh masz rację, jak widzę tych współczesnych polskich "amantów"... szkoda gadać.
Świetnie to ujęłaś wybierające akurat te dwa nazwiska, to najlepszy przekrój... :D nie rozumiem jak mogą oni i reszta im podobna mieć takie grona fanek... Jest takich kilku aktorów którzy mi się osobiście podobają a są w cieniu i nie mogą się wybić i jakoś nie przypadli do gustu szerszej damskiej publiczności, choć są przystojniejsi od wszystkich tych ulubieńców współczesnych Polek, nie rozumiem tego... No ale i tak oczywiście nie mają już tego uroku, szyku i nonszalancji co Bodo. Nie wiem... może żyjemy w innych czasach, w których NIESTETY nie jest w modzie by mężczyźni prezentowali sobą coś takiego, że trudno już znaleźć prawdziwego dżentelmena a zarazem prawdziwego mężczyznę z krwi i kości jak to się mówi, albo show biznes po prostu takich nie lubi, trudno powiedzieć... Możemy tylko pomarzyć o tym co było...

najbardziej w Bodo pociąga mnie to, że był męski a jednak miał w sobie ten urok.. urok mężczyzny który kocha, ale jak trzeba to obroni silną ręką ;) cudowne połączenie. a już nie wspomnę o tym, że miał cudowny akcent.. to jak mówił to było coś. nie wiem jak to możliwe, że pragniemy czasów których nawet nie posmakowałyśmy.
jak czytam w gazetach że według Polek Karolak to najprzystojniejszy mężczyzna to mnie szlag trafia. może faktycznie jest przystojny.. ale uroku i tego 'czegoś' nie ma ani trochę. a Eugeniusz.. to całkowicie inna półka. eh, szkoda nawet mówić.

Nie powiedziałabym w żadnym wypadku że Karolak jest przystojny! Przystojny to może być Olivier Janiak czy Żebrowski choć to dwa inne typy "przystojności". Pierwszy to taki typ przystojniaczka modela a la Ken a drugi to przystojniak macho, czyli to takie dwie połówki które powinny stanowić całość, bo prawdziwy mężczyzna powinien mieć w sobie oba po trosze + najważniejsze czyli właśnie to coś, coś interesującego, intrygującego, niecodziennego, klasę, urok, czar, sporo romantyzmu i dżentelmeństwa orz niezłą dawkę humoru (ale z klasą), oni natomiast prezentują przesadę w jedną i w drugą stronę z osobna, no i nie mają tego czegoś. Chyba nie ma w Polsce takiego aktora który by teraz łączył w sobie wszystkie te cechy, pewnie czasy temu nie sprzyjają...

Zamiast zaspiewac jak kiedys Rodowicz: "dzis prawdziwych Cyganow juz nie maaaa...." to ja zaspiewalabym, ze takich Bodo juz nie ma... ten wdziek, czar, usmiech, glos, listy, piosenki milosne, sila, meskosc a zarazem romantyzm.

To prawda. Żal, że ta Polska niepodległa to jest coś, co odeszło bezpowrotnie. Smutek ogarnia, gdy się pomyśli, co spotkało ludzi, którzy żyli, cieszyli się, oddychali pełną piersią przed wybuchem II WŚ.

Gdyby się urodził później to już nie byłoby to samo :) Inne czasy, inne aktorstwo, może nawet nie zostałby aktorem. Kto wie? To już nie byłby ten sam przedwojenny urok, maniery ;-)

Zgadzam się co do manier ale reszta to już kwestia samej osobowości, jak mężczyzna ma to coś to to ma w tych czy w tamtych czasach. Niemniej jednak rzeczywiście to, że Bodo żył w okresie przedwojennym wiele wnosi, trudno mi go sobie wyobrazić jak gra w tych współczesnych "produkcjach" i chyba lepiej...

może to nie Bodo urodził się za wcześnie, tylko osoby kochające przedwojenny film za późno

To chyba najlepsze stwierdzenie, często mam wrażenie że nie pasuję do tych czasów... Chciałabym żyć w przeszłości gdyby nie wojny i medycyna na niższym poziomie niż teraz. ...

Czuje dokładnie to samo. Mentalność ludzi z tamtych czasów jest zupełnie inna.

wiem, że odkopuje stary temat, aale...
Mentalność większości ludzi z tamtych czasów była taka, że nie wychylali się ze swojej wsi na krok, żyli w polu, mieszkali w drewnianych chatach krytych strzechą i panowała ogólna bieda.
W miastach było ładnie, zdjęcia to pokazują...ale większość tamtej Polski to jednak wieś - nie chciałbym w niej mieszkać niestety ;)

Co nie zmienia faktu, że byli dla siebie bardziej uprzejmi i nie panowało wszechobecne chamstwo i obojętność, takie odnoszę wrażenie. Może i nie mieli co włożyć do garnka, mieszkali w ścisku, ale myślę, że ich życie w pewnym sensie było szczęśliwsze od naszego, gdzie niby mamy wszystko, ale przez te wszystkie laptopy, tablety... nie wiadomo co jeszcze oddalamy się od ludzi i przykładowo przy uroczystościach rodzinnych zamiast rozmawiać, śpiewać, bawić się wspólnie, gapimy się w telewizor na jakąś gównianą familiadę.

Stara dyskusja, ale jak wpadlam tu i czytam, ze inni czuja to, co ja, to az chce mi sie napisac kilka slow:)
Wiem, ze ludzie w tamtych czasach wcale nie mieli tak kolorowo jak sie idealizuje lata 30-te. Tylko, ze mam wrazenie jak Ty, ze bylo mentalnie lepiej: kino, spacery, spotkania w domu, czy kawiarni, a teraz fejsbuk, sms'y i caly ten smaczek zycia szlag trafil... moda tez nie ta, maniery ponizej krytyki, podejscie do zwiazkow tez poszlo w gorsza strone.

Nie wiem, czy chciałabym się urodzić w tamtych czasach, ale chciałabym cofnąć się w czasie i parę miesięcy pomieszkać w przedwojennej Warszawie. Chociaż poziom wiedzy ówczesnych lekarzy by mnie martwił ;) Zastanawiają mnie też kwestie typowo codzienne, np. czy istniały wtedy antyperspiranty ;) Może dziwny temat do rozważań, ale takie błahe sprawy, o których nawet nie warto wspominać w książkach, są dla mnie bardzo ciekawe.
Mentalność była chyba podobna do naszej, tylko nie o wszystkim się mówiło i robiło publicznie. No i kobiety były trochę mniej wyzwolone i musiały zachowywać pozory grzecznych dziewczynek, co mi wyjątkowo nie pasuje.
Sam Bodo był w moim typie, chociaż podejrzewam, że kobiety w jego typie w ogóle nie były ^^

"kobiety w jego typie w ogóle nie były" - no co Ty....

To jest takie ''no co Ty'' sarkastyczne, czy naprawdę moja wiadomość Cię zszokowała ;)

to, że przyjaźnił się np. z Karolem Hanuszem zaraz nie oznacza, że był gejem, na moje to zwykłe szukanie sensacji:)

Nie ma żadnych dowodów, że coś ich łączyło, ale tak samo nic nie wiadomo o tym, żeby spotykał się z jakąś kobietą.
Reri nie liczę, bo ten związek nastawiony był na promocję jego filmu. A może był bi ;) ? Niby kiedyś dziennikarze nie naruszali pewnych sfer życia gwiazd, ale dla mnie jest dziwne, że nikt nie wie, czy był kiedykolwiek w powazniejszym związku.

wiele źródeł donosi, że był "dyskretnym kobieciarzem", teraz jest normą, że większość gwiazd i gwiazdeczek nie kryje się ze swoimi romansami (w sumie w dzisiejszych czasach trudno coś ukryć;)), wtedy czasy były inne i może po prostu teraz nie jesteśmy w stanie tego zrozumieć i interpretujemy to przez pryzmat naszych czasów, co prowadzi nas do wniosków, że był gejem czy też bi, zresztą na moje mógł być nawet gejem - to nadal nie zmienia faktu, że Bodo to genialny aktor:D

Tak!

"W "Czarnej perle" (1934) partnerowała mu ówczesna życiowa partnerka, egzotyczna aktorka Anna Chevalieur (Reri)." - w samym opisie postaci na stronie głównej masz wzmiankę o tym, że wolał kobiety :)

Przecież napisałam, że jej nie liczę ;)

A to przepraszam w takim razie :)

Specjalnie założyłam konto, żeby napisać o tym fantastycznym aktorze i człowieku.
Pan Eugeniusz Bodo jest wspominany przez swoich przyjaciół jako osoba o wielkim poczuciu humoru a przede wszystkim wielkim sercu. Kobiety go uwielbiały za szarmancję i niebywały urok osobisty. Fatalne zbiegi okoliczności sprawiły, że NKWD w czasie wojny uznały p.Eugeniusza za szpiega, nie pomogło nawet wstawiennictwo wpływowych osób. Pan Bodo nie przetrzymał w surowych warunkach radzieckiego łagru. Osoby, który widziały go po raz ostatni wspominają jego smutek i bierność, musiał się bardzo załamać w środku... Aż serce się ściska, że tak utalentowany człowiek musiał zakończyć żywot tak tragicznie. Najlepszym pomnikiem są filmy z jego udziałem. Scena z "Piętro wyżej", gdzie śpiewa "Umówiłem się z nią na dziewiątą", wzrusza mnie za każdym razem.

Pięknie to napisałaś! To prawda, że jego wspaniałe kreacje ocalą go od zapomnienia, a artystyczna spuścizna po nim jest cenniejsza od jakichkolwiek pomników czy tablic pamiątkowych.
Niemniej bardzo żałuję, że tak mało miejsca poświęca się gwiazdom kina międzywojennego i powojennego, to wspaniałe czasy dla polskiej kinematografii - ileż charyzmatycznych twórców, wspaniałych filmów z cudownymi, dowcipnymi dialogami - wszytko jednak tak zepchnięte w niepamięć narodową - wstyd, że nie pielęgnujemy pamięci po wielkich artystach.

Chciałabym,żeby częściej takie filmy pokazywano w telewizji. Kiedy byłam mala, leciał cykl "W starym kinie". Jeszcze niedawno na Kino Polska co tydzień byl film z lat 20. lub 30.

Tak trochę nie na temat, ale a propos mężczyzn, których już nie ma i za którymi tęsknimy: ostatnio oglądałam zdjęcia mojego dziadka (rocznik 1912) i uderzyła mnie jedna rzecz: otóż wszyscy mężczyźni, niezależnie od wieku i okazji, zawsze mieli na sobie koszulę, marynarkę, krawat. Nawet studenci :). No i oczywiście eleganckie buty. A dzisiaj faceci potrafią cały rok przechodzić w adidasach. :( Za to marynarki i krawaty zakładają tylko od wielkiego dzwonu i cierpią przy tym często jak woły podczas orki.

Telewizja bardzo zaniedbuje historię polskiego kina, w ramówkach dużych stacji nie ma miejsca na dobre, mądre i wartościowe filmy. Z jednej strony często gwiazdy telewizji pospołu z politykami w programach publicystycznych utyskują na brak autorytetów i wąskie horyzonty młodzieży ale nawet telewizja publiczna (wbrew osławionej misji) często karmi swoich widzów nic nie wartą papką. Głupio to brzmi i być może zbyt uogólniam ale dla ludzi ciekawych ikon dawnych lat i starego kina jedynym ratunkiem jest pobieranie filmów z Internetu, co samo w sobie spotyka się z krytyką wielu ludzi kultury ale w dobie marginalizacji wielkiej kultury przez media staje się coraz mniej szkodliwe i łatwo wybaczalne - bo celem jest często wyłącznie chęć poznania tego co dobre, zaliczane do klasyki a co jest zwyczajnie zepchnięte w lochy archiwów i ustępuje miejsca serialom, meczom, talent show...

Co do mężczyzn to ciężko mi się wypowiadać, bo w mojej branży wszyscy chodzimy "zapięci na ostatni guzik" i mężczyźni są nienagannie ubrani :) ale co do panów na ulicach to nie boli mnie aż tak brak eleganckich i wypastowanych butów jak brak podstawowej higieny - strasznie nasze społeczeństwo (głównie panowie) o siebie nie dba, w kolejce w sklepie czy w autobusie nie pachnie ładnie (mówiąc delikatnie)...

Przyłączam się do opinii Madz20. W pięknym sposób to napisałaś (zakładam, że mam do czynienia z kobietą). W piękny i poruszający. Bodo, artysta, trafił w sam środek sowieckiego piekła i sowieckiej bezwzględności. Tej międzywojennej, niepodległej Polski już nie odzyskamy. Staliśmy się narodem zniszczonym i odczuwamy to do dzisiaj i długo jeszcze będziemy odczuwać.

mężczyzna jak marzenie

mogę się tylko podpisać pod słowami Holly, Gburri oraz Madz, a w zasadzie wszystkich w tym wątku ...
nie wiem czy powstający serial "o" to hołd dla artysty czy też zwyczajna eksploatacja smacznego kąska biograficznego.
faktem natomiast jest, że wielki Bodo w swej tak rzadkiej w naszych czasach autentyczności, chwytającej za serce afirmacji życia i wrodzonej elegancji będzie wzruszał, uczył i bawił jeszcze przez wiele, wiele lat!

piękna postać <3

Ja tez Bodo uwielbialam od dziecka... przy rodzicach ogladalam w Starym Kinie i Bodo wpadl mi bardziej w oko niz Zabczynski, czy Brodniewicz. Potem lata mijaly, jakos ta moja fascynacja przedwojennym kinem zakopana zostala przez inne rzeczy i ... odkopalam ja. Od paru dni na Youtubie ogladam filmy z Bodo:) Czuje sie jakbym sie zakochala ;) On tak patrzyl na te kobiety, tak mowil... ech, az serce mi sie do niego rwie:)