W przypadku pedofilii nie ma wątpliwości, kto jest oprawcą, a kto ofiarą. Bywa jednak, że po pewnym czasie ta jednoznaczna relacja ulega zachwianiu. Bohater filmu był w dzieciństwie molestowany przez sąsiada i potem, już jako nastolatek, dwukrotnie próbował wziąć na nim odwet. Ich role odwróciły się: to pedofil boi się dzisiaj swojej ofiary. Poznajemy tę trwającą dziewięć lat wzajemną zależność również z perspektywy najbliższych obu mężczyznom osób. Ta historia oparta na nienawiści i strachu zdaje się nie mieć końca.

"Wolne pismo" - tak brzmiał podtytuł "Arki", dwumiesięcznika literacko-politycznego wydawanego w Krakowie w latach 1983-1995, a następnie w Warszawie. Do roku 1990 w tzw. drugim obiegu ukazało się 28 numerów tego periodyku, zapewniając mu opinię jednego z najważniejszych i najbardziej opiniotwórczych wydawnictw podziemnych. Ówczesnemu redaktorowi naczelnemu, znanemu poecie i działaczowi politycznemu Janowi Polkowskiemu, udało się skupić wokół siebie grono ciekawych, niezależnie myślących autorów, wśród których znaleźli się m. in. Jadwiga Staniszkis, Jacek Bartyzel, Tadeusz Nyczek, Bronisław Maj, Krzysztof Kąkolewski, Ryszard Legutko i Jarosław Marek Rymkiewicz. Cechą wyróżniającą "Arkę" było oryginalne nawiązywanie do tradycji polskiej i zagranicznej (głównie amerykańskiej) myśli konserwatywnej oraz liberalnych koncepcji gospodarczych, sytuujące ją poza opozycyjnym głównym nurtem, zdominowanym przez środowiska skupione wokół lewicowego KOR-u. Autorzy filmu dotarli do bardzo wielu ludzi, związanych zarówno z "Arką", jak i "Czasem Krakowskim" - dwoma najszerzej znanymi pismami, kierowanymi przez Jana Polkowskiego. Wszyscy zgodnie podkreślają, że jego ambicją była zawsze jak najdalej posunięta niezależność: polityczna, ideologiczna, organizacyjna, towarzyska i - co może najtrudniejsze - finansowa.