Kiedy skoncentrowany na pomnażaniu majątku biznesmen przechodzi kryzys egzystencjalny, kontaktuje się ze swoim kuzynem matematykiem, który bardziej ceni sens niż opłacalność pracy.
Powstająca z powojennych ruin Warszawa roku 1953 to miejsce, w którym wszystko jest możliwe. Wszechobecna niepewność, donosy i kontrola oswajane są wódką i dobrym towarzystwem, w podziemiach kościoła daje się słyszeć jazz, a przypadkowe spotkanie w toalecie z I sekretarzem Bolesławem Bierutem może zakończyć się niespodziewaną nietrzeźwością. To wszystko zna z własnego doświadczenia niejaki Pan T. – uznany pisarz, który mieszka w hotelu dla literatów. Mężczyzna utrzymuje się z korepetycji dawanych pięknej maturzystce, z którą łączy go płomienny romans. Pewnego dnia do sąsiedniego mieszkania wprowadza się chłopak z prowincji, który marzy o karierze dziennikarza. Pan T. staje się dla niego mistrzem i nauczycielem. Życie głównego bohatera nabierze tempa, gdy władze zaczną podejrzewać go o niecne zamiary wysadzenia Pałacu Kultury i Nauki, ponętna uczennica zaszokuje go niespodziewanym wyznaniem, a Urząd Bezpieczeństwa zacznie śledzić każdy jego ruch. W tej rzeczywistości pełnej absurdów trudno będzie zachować powagę.
Seria niefortunnych zdarzeń stawia na głowie życie dwóch mężczyzn – Andrzeja (Jacek Borusiński) i Zygmunta (Krzysztof Stelmaszyk). Ojciec Andrzeja (Marian Dziędziel) nagle postanawia ożenić się z tajemniczą nieznajomą (Grażyna Szapołowska), a wkrótce potem traci wszystkie oszczędności. Andrzej, próbując desperacko odzyskać straconą fortunę, porywa podejrzaną o kradzież dziewczynę (Katarzyna Cynke) i... zakochuje się w niej od pierwszego uprowadzenia. Tymczasem Zygmunt musi zmierzyć się jednocześnie z natrętnym adoratorem (Jacek Braciak) swojej żony (Iwona Wszołkówna) oraz brzemiennym w skutki romansem nastoletniej córki (debiutująca Delfina Wilkońska). Zygmunt szuka pomocy u zaprzyjaźnionego doktora (Jan Frycz), jednak ten zajęty jest flirtowaniem z ponętną pielęgniarką (Małgorzata Buczkowska-Szlenkier). Jakby tego było mało, komediową intrygę zagmatwają jeszcze - seksowna uczennica z niekonwencjonalnymi pomysłami (Maja Bohosiewicz), łasy na pieniądze i wdzięki niewieście specjalista od drzew (Sławomir Orzechowski), dociekliwy ksiądz (Władysław Kowalski), wielki szu wśród adwokatów (Jan Nowicki), szef stacji benzynowej zawsze na gazie (Andrzej Grabowski) i pewna tajemnicza postać w kolorowym sweterku, której poczynania zaskoczą każdego. Myślałeś, że widziałeś już wszystko? To nie tak jak myślisz, kotku...
Jakub Goliński, galicyjski Żyd, donosi urzędnikom państwowym o szkodliwych praktykach przywódcy sekty - Jakuba Franka. Śledztwo podejmuje radca Henryk Klein.
Współczesny serial obyczajowy. Jego bohaterki to dwie dziewczyny: Irmina i Joanna, które trochę przez przypadek zamieszkują we wspólnie wynajmowanym mieszkaniu. Jedna pochodzi z Warszawy, druga – z Przemyśla. Jedna jest nieśmiała, druga ekspansywna. Jedna to osoba po przejściach, drugiej los jeszcze nie doświadczył, zachowała więc niemal dziecięcą naiwność i ufność. Obie dążą do życiowej stabilizacji, także w uczuciach. Razem też spróbują wyjaśnić tajemnicę dziewczyny, która wynajmowała przed nimi mieszkanie zajmowane teraz przez nie.
Prawniczka Magda zmaga się z rozmaitymi problemami na sali sądowej, jak i w życiu prywatnym. Podczas jednej ze spraw spotyka dawnego znajomego, atrakcyjnego Piotra.
Siostry trudniące się okradaniem bogatych domów poznają dwóch amerykańskich biznesmenów. Kobiety wiedzione chęcią założenia szkoły tańca wyjeżdżają do Stanów.
Po upadku powstania styczniowego wielu mężczyzn walczących w powstańczych szeregach zostaje zesłanych na Sybir. Często towarzyszą im żony. Bogata szlachcianka Ewelina, której mąż także, jako zesłaniec, przebywa na Syberii, decyduje się jednak pojechać tam do kochanka, Jana Darskiego. Pozostawia we dworze dorastającą córkę Karolinę. Nie wzrusza jej rozpacz dziewczyny. Po męczącej podróży dociera do kochanka i opiekuje się chorym, załamanym psychicznie mężczyzną. Po samobójczej śmierci męża bierze z Darskim ślub, ale ten niebawem również umiera. Ewelina zostaje zgwałcona przez rosyjskiego chłopa i rodzi córeczkę Suzanne. Wyjeżdża z nią do Paryża. Mijają lata. Dorosła już Karolina spotyka w Paryżu matkę, o której myślała, że nie żyje, i poznaje siostrę. Na krótko zamieszkują razem. Karolina przeżywa namiętną miłość do Edwarda Borskiego, działacza konspiracji. Młody człowiek jest lekkoduchem o biseksualnych skłonnościach. Ewelina protestuje przeciwko związkowi córki. Wkrótce Edward zostaje zesłany za działalność polityczną w głąb Rosji. Czterdziestoletnia już Karolina podąża za ukochanym. Borski jednak nie darzy jej uczuciem. Pije nałogowo i ma intymne kontakty z miejscową wieśniaczką. Bywa wobec Karoliny brutalny. Ona jednak wciąż go kocha. Umiera w czasie porodu, a córka Ewelinka pozostaje przy ojcu. Po jego śmierci, dzięki pomocy życzliwych ludzi, wraca do wolnej już Polski. Opiekę nad nią przejmuje Suzanne. Dziewczynka wychowuje się w rodzinnym dworze. Gdy dorasta, poślubia aktora. Podczas okupacji hitlerowskiej okazuje się, że jej mąż jest kolaborantem. Porzuca go, będąc już w ciąży i rodzi córkę Zuzannę. Tuż po wojnie zostaje wywieziona do sowieckiego łagru. Po latach wraca do kraju i odnajduje swoje dziecko. W chwili ogłoszenia stanu wojennego umiera na atak serca. Zuzanna i jej mąż, działacz Solidarności, zostają internowani, a później wyjeżdżają do Francji. Powracają do Polski na początku lat dziewięćdziesiątych i chcą zamieszkać w rodzinnym dworze.
Film powstawał w okresie kryzysu życiowego, przez który przechodził Jørgen Leth, ma więc pochmurny, czysto osobisty wydźwięk. Ton nadaje głos reżysera, który w początkowej scenie podczas golenia wypowiada słowo "obrzydzenie”. W swobodnie połączonych scenach przypominających skecze aktorzy przedstawiają poszczególne cechy charakteru. Do nośnych emocji należą niepokój, brak zdecydowania czy blokada twórcza, z którą walczy alter ego Letha - Claus Nissen. Studyjne sceny baletowe, obserwacja pełnej miłości relacji pomiędzy kobietą i jej córką z Nikaragui czy zdjęcia dokumentalne z Wysp Trobriandzkich starają się wspólnie uchwycić istotę miłości.
Rok 1900. Książę pszczyński, Hans Friedrich von Teuss XVII, gości cesarza Wilhelma II. Zadowolony z polowania cesarz proponuje mu urząd nadwornego Wielkiego Łowczego lub ambasadora w Londynie. Ku niazadowoleniu swej żony, Daisy, książę wybiera tytuł Wielkiego Łowczego. Rok 1932. Książę jest częściowo sparaliżowany. W pałacu przebywa wraz z niedawno poślubioną małżonką Mariscą de Bodege i najmłodszym synem, Bolkiem, zalecającym się do macochy. Na wieść o chorobie ojca przyjeżdżają: najstarszy syn - Franzel, pracujący u Heinberga, jednego z najbogatszych obecnie właścicieli kopalń w Westfalii i trzeci syn - Conrad, przebywający w Warszawie razem z przyjacielem z lat dzieciństwa, Jurkiem Zbierskim, z którym łączą go intymne więzy uczuciowe. Wobec katastrofalnego stanu finansów von Teussów, Franzel uzyskuje pełnomocnictwo do zarządzania całym majątkiem rodzinnym