Film jest uwspółcześnioną, autorską wersją greckiego mitu, opartą na wcześniejszej sztuce reżysera. Orfeusz jest tu wziętym francuskim poetą, który spotyka na swej drodze Śmierć w postaci wytwornej, tajemniczej Księżniczki. Zafascynowany nią, zaniedbuje swą kochającą i wierną żonę, Eurydykę. Zderzenie współczesnych rekwizytów z mitem o greckim bohaterze nadaje filmowi tajemniczy, poetycki klimat. Orfeusz jest jednym z najlepszych przykładów wykorzystania techniki filmowej do przełożenia na język obrazów świata wyobraźni, jest kolejną wypowiedzią Cocteau na temat osobistych przeżyć i własnego przeznaczenia jako artysty. [Filmoteka Narodowa]
"Krew poety" to surrealistyczny debiut skandalizującego artysty i pisarza, Jeana Cocteau. Osnową filmu, który okazał się kamieniem milowym w rozwoju języka filmowego, jest wędrówka poety po różnych płaszczyznach rzeczywistości. Można go uznać za rodzaj niepokojącego snu, tajemnej autobiografii, za zapis mąk artysty, szukającego inspiracji. Film stanowi więc zbiór pomysłów i obrazów, gdzie ciemność, schyłek i śmierć zestawione są z wizjami piękna i miłości. Towarzyszy temu mnogość eksperymentalnych, dziwnych i zaskakujących trików - choćby scena przechodzenia przez lustro, lewitująca pod sufitem dziewczynka czy posągi budzące się do życia. Po premierze "Krwi poety" wybuchł prawdziwy skandal - obraz oskarżono o treści antychrześcijańskie i przez rok nie był on w ogóle rozpowszechniany. Wkrótce jednak film został dostrzeżony przez wytrawną publiczność oraz krytykę i dziś zaliczany jest do najwybitniejszych dzieł filmowego surrealizmu i francuskiej awangardy.