Jeremy Brett, (właściwie Peter Jeremy William Huggins), urodził się 3 listopada 1933 r. w Berkswell Grange, był synem pułkownika Henry'ego Williama Hugginsa i Elizabeth Edith Cadbury Butler. W dzieciństwie cierpiał na wadę wymowy – rotacyzm, który objawiał się nieprawidłową artykulacją głosek „r” oraz "s". Dzięki przebytej operacji, w wieku 17 lat, i wieloletnim ćwiczeniom problem został całkowicie zniwelowany. Trudności w nauce, w renomowanej szkole brytyjskiej Eton College w Windsor, sprawiała mu dysleksja. W wieku 16 lat przeszedł gorączkę reumatyczną, w wyniku której ucierpiały zastawki serca, choroba ta wywołała u aktora kardiomiopatię.
Po ukończeniu nauki w Eton College zdecydował się na studia w Central School of Speech and Drama w Londynie. Ojciec Bretta nie popierał tej decyzji, zażądał, więc od syna zmiany nazwiska. Jeremy Brett zadebiutował w 1954 r. na scenie Library Theatre w Manchesterze, a po raz pierwszy zagrał w filmie wcielając się w rolę francuskiego studenta – Pierre’a – w „Svengali”. Następnie występował w wielu przedstawieniach teatralnych (wcielając się w takie role jak Malcolm, Hamlet, Byron, Drakula, i wiele innych) oraz w filmach.
W 1958 r. ożenił się z Anną Massey, z którą miał syna - Davida, rozwiedli się w 1962 r. Ponownie Brett ożenił się w 1977 roku z Joan Wilson, która zmarła na raka w 1985 r.
W 1956 r. zagrał w Hollywoodzkiej ekranizacji „Wojny i pokoju”, wcielając się w postać Mikołaja Rostowa. W 1964 r. wystąpił w roli Freddiego Eynsford-Hill w filmie „My Fair Lady”, gdzie, pomimo jego nieprzeciętnych zdolności wokalnych, wykonywane przez niego piosenki zostały zdubbingowane przez Billa Shirley'a (o czym Brett nie został uprzedzony). Swe zdolności wokalne zaprezentował natomiast w 1968 r. w filmowej adaptacji operetki „Wesoła wdówka”, gdzie zagrał rolę Hrabiego Daniły.
Dwukrotnie brany był pod uwagę przy obsadzaniu postaci Jamesa Bonda (po odejściu Seana Connery’ego), rolę tę ostatecznie dostał jednak Roger Moore.
W latach 1984-1994 w brytyjskim serialu telewizyjnym wcielał się w postać słynnego detektywa Sherlocka Holmesa. W 1985 r. zmarła żona Bretta, było to przyczyną jego załamania nerwowego, wykryto również u niego zaburzenia afektywne dwubiegunowe. Leki z litem, które Brett zażywał na tę chorobę bardzo obciążały jego organizm.
Jeremy Brett zmarł na niewydolność serca, 12 września 1995 r. w Londynie.