Jedno z dużych polskich miast. Życie toczy się tu z pozoru zwyczajnym rytmem. W rzeczywistości o wszystkim decyduje miejscowa koteria, do której należą wysocy urzędnicy państwowi, prezesi, dyrektorzy i najbogatsi biznesmeni. Są skorumpowani, cyniczni i bezwzględni. Tworzą klub „Solary”. Oficjalnie działała na rzecz miasta. W praktyce troszczy się tylko o interesy jego członków. Piotr Skotnicki nigdy nie należał do „Solary”, pewnie nawet nie wie o jego istnieniu. Nieporozumienie z dyrekcją szpitala przypłacił degradacją – z oddziału chirurgicznego trafił do prosektorium w podziemiach placówki, gdzie przeprowadza sekcje zwłok. Teraz zabiega o przywrócenie do dawnych obowiązków, ale nie jest pewny efektu swoich starań. Jego dziewczyna Anna, psycholog z zawodu, dostała właśnie pracę w pogotowiu. Oboje mieszkają w niewielkim domku na przedmieściach, należącym do matki Piotra, emerytowanej nauczycielki. Przy marnych zarobkach w służbie zdrowia nie mają zbyt wielkich szans na własne mieszkanie. Pewnego dnia do szpitala trafia pobity młody mężczyzna Zbigniew Domański, mafijny kurier. Mimo wysiłków lekarzy pacjent umiera...
"Jestem polską Żydówką mieszkającą w Niemczech" - tak mówi o sobie Roma Ligocka. Od 1965 roku przebywa w Monachium, lecz nie straciła kontaktu z ojczyzną. Gdy na ekrany kin weszła "Lista Schindlera" Stevena Spielberga, w postaci dziewczynki w czerwonym płaszczyku Ligocka rozpoznała siebie. Po rozmowie z reżyserem postanowiła opisać swoją historię, kiedy to po ucieczce z getta próbowała wspólnie z matką znaleźć schronienie. Życie zawdzięczała nieznajomej kobiecie, która wzruszyła się, widząc pod drzwiami dziewczynkę ubraną w czerwony płaszczyk. [www.tvp.com.pl]
Film według scenariusza Edwarda Redlińskiego, autora m.in. "Konopielki". Bohaterem obrazu jest Bartłomiej, gospodarz, który słynie z tego, że wygłasza wspaniałe mowy pogrzebowe. Cieszy się on we wsi ogromnym autorytetem. Pewnego dnia Bartłomiej stwierdza, że jest już za stary, aby wykonywać swoje obowiązki i rozpoczyna poszukiwania następcy.
Piętnastoodcinkowy serial telewizyjny oparty na powieści Teresy Lubkiewicz-Urbanowicz. Film przedstawia dramatyczne losy Marii Jurewiczówny oraz jej rodziny, mieszkańców Wileńczyzny z początku XX wieku . Autorzy żywo i barwnie odmalowują obyczajowy pejzaż tamtych stron: podupadłe dworki, zubożałych, schłopiałych szlachciców i ich bogatych, mieszczańskich krewnych, wiejskich parobków i folwarczne dziewki, a wreszcie wszelkiej maści odmieńców: rozmaitych nawiedzonych i filozofów, znachorów i zamawiaczy, lecz również tych z pozoru normalnych, lecz "inaczej urodzonych", tak właśnie jak główna bohaterka, wciąż przez to odrzucanych, ośmieszanych i niekochanych. [www.filmpolski.pl]
Akcja filmu toczy się w 1456 roku. Opowiada o życiu słynnego poety średniowiecza, który nazywał się Franciszek Villon (Jacek Mikołajczak). Był on rabusiem napadającym na podróżnych. Pewnego razu trafia do domu bogatego Feliera (Henryk Machalica), który proponuje mu posadę nadwornego poety. Ale Villon nie chce przyjąć tej propozycji, woli dalej wieść swoje hulaszcze życie.
Crimen to po łacinie "zbrodnia". To także tytuł powieści Józefa Hena, na podstawie której powstał scenariusz serialu Laco Adamika. Akcja cyklu toczy się w XVII wieku, kiedy I Rzeczpospolitą wstrząsnęły krwawe i wyniszczające wojny ze Szwecją, Rosją i Turcją. Główny bohater, Tomasz Błudnicki jako siedemnastoletni chłopak brał udział w jednej z tych wojen. Uczestniczył w zbrojnej wyprawie na Moskwę, by wesprzeć Dymitra Samozwańca I. Niestety, schytany do niewoli, spędził w niej blisko dziesięć lat. Kiedy wreszcie udało mu się wrócić do ojczyzny, był już innym człowiekiem. Nawet strój wyróżniał go spośród mieszkańców rodzinnego Sańska. Pod czerwoną czapką miał głowę wygoloną niemal do gołej skóry. Puste i wypalone było również jego wnętrze. Błudnicki, mimo wciąż młodego wieku, niczego już od życia nie oczekiwał. Wręcz przeciwnie - czekał na śmierć. Ze wstrętem odrzucał zło i przemoc, z którymi obcował tak długo. Za długo. Niestety, po powrocie do rodzinnego miasta dowiadział się od przyjaciela, że jego ojciec nie żyje. Co gorsza, najprawdopodobniej nie zginął śmiercią naturalną. Chcąc nie chcąc Błudnicki postanawia jeszcze raz wziąć broń do ręki i znaleźć zabójców rodzica... Reżyser zadbał, by kryminalno - przygodowa intryga nie zdominowała serialu. Podkreślił więc historyczne tło opowieści, losy bohatera nierozerwalnie splatając z obrazem epoki. Zdjęcia zrealizowano głównie w Sanoku, Tarnowie, a także we wnętrzach i na dziedzińcu zamku w Pieskowej Skale oraz w skansenie koło Babiej Góry. Oprócz aktorów zatrudniono kilkuset statystów, z których każdy otrzymał siedemnastowieczny kostium. Ekipa dołożyła starań, by kulminacyjne sceny serialu miały szczególnie widowiskową oprawę.
Rok 1900. Książę pszczyński, Hans Friedrich von Teuss XVII, gości cesarza Wilhelma II. Zadowolony z polowania cesarz proponuje mu urząd nadwornego Wielkiego Łowczego lub ambasadora w Londynie. Ku niazadowoleniu swej żony, Daisy, książę wybiera tytuł Wielkiego Łowczego. Rok 1932. Książę jest częściowo sparaliżowany. W pałacu przebywa wraz z niedawno poślubioną małżonką Mariscą de Bodege i najmłodszym synem, Bolkiem, zalecającym się do macochy. Na wieść o chorobie ojca przyjeżdżają: najstarszy syn - Franzel, pracujący u Heinberga, jednego z najbogatszych obecnie właścicieli kopalń w Westfalii i trzeci syn - Conrad, przebywający w Warszawie razem z przyjacielem z lat dzieciństwa, Jurkiem Zbierskim, z którym łączą go intymne więzy uczuciowe. Wobec katastrofalnego stanu finansów von Teussów, Franzel uzyskuje pełnomocnictwo do zarządzania całym majątkiem rodzinnym