Cokolwiek Klausik by zrobił, czegokolwiek by nie zrobił, był posiadaczem drugich najpiękniejszych oczu świata (ciekawa rzecz: brzydcy mężczyźni mają często cudne oczy). Jako aktor bardzo nierówny: od arcygenialnych ról w "Nosferatu wampirze" czy "Woyzecku", po bezwzględne dno w amerykańskich produkcjach klasy, no właśnie, chyba klasy Z, bo klasą B ani nawet C tego chłamu nazwać nie można. Jako reprezentant gatunku: gwałciciel i oprawca własnej córki (córek?), istota niegodna nawet niezbyt chlubnego miana człowieka. Oceniając jego żywot z tej perspektywy, wypada zauważyć, że może to dobrze, iż wstydził się polskich korzeni. Przynajmniej jednego zboczeńca w naszym narodzie mniej, a wybitnych artystów ci u nas dostatek, oj dostatek... Tylko tych oczu żal...