Wybitny. Jestem świeżo po jego wspominkowej książce napisanej razem z Mikołajem Jazdonem i muszę przyznać, że jeszcze bardziej zrobił na mnie wrażenie, nie tylko jako artysta. Człowiek myśli, wątpienia, pytania, próbujący odkryć istotę Tajemnicy. Geniusz słowa. Dzisiaj już takich nie ma, a szkoda. Dlaczego? Mogą tu z pomocą przyjść słowa samego Piesiewicza o przegranej w Cannes z "Pulp fiction". Mówił, że ta wygrana Tarantino wyznaczyła kierunek w sztuce na następne długie lata, a może gdyby wygrał "Czerwony", świat kina wyglądałby dzisiaj inaczej... Ale nic, sztuka nie lubi pustki, więc może już gdzieś na horyzoncie jest ktoś nowy, kto przyćmi nawet samych Piesiewicza i Kieślowskiego? Wątpię, ale wierzyć trzeba, bo myślę, że dla prawdziwych mistrzów nie ma nic lepszego niż świadomość, że ktoś ich przebił, że znalazł się ktoś jeszcze genialniejszy i że tych geniuszy wcale nie jest tak mało.