Mój ulubiony film " Rzeczy które robisz w Denver,będąc martwym " był dodany do jakiejś gazety a może było nawet odwrotnie to gazetka była dodana do tego filmu i Pan pisywał bodaj ?(bo kupiłem to tylko dla tego filmu) felietony.
Otóż poruszał Pan temat PKP a szczegółowo chyba stanu polskich dworców kolejowych ( wypowiadał się Pan bardzo krytycznie.Zrozumiałe!!!) co czyni Pana jeszcze bardziej ludzkim, zważywszy na moją pozycję krytycznego, przeciętnego zjadacza chleba, oglądacza "tej" drugiej strony szkła telewizora w dobie kolorowych pisemek,żenująco cukierkowych i schematycznych "śniadaniowych" programów telewizyjnych i wszelako bezkrytycznych portali plotkarskich. A mianowicie opisywał Pan panoramę dworca kolejowego w mieścinie Słupca (Wielkopolska) z perspektywy okienka wagonu PKP, na cel obierając sobie jakąś ponoć (proszę wybaczyć nieścisłości ale czytałem to parę lat temu) czerwoną szmatę przewalającą się ponoć permanentnie na dachu niedalekiej budowli widniejącą z okienka wagonu budowli i będącej niejako symbolem niechlujstwa i wyjątkowego zacofania Polski ( z czym w tym kontekście się w pełni zgadzam) Drogi Panie Macieju ilekroć mam "przyjemność"( nawet miałem, przed lekturą felietonu),zważywszy fakt iż, jestem dobrym obserwatorem wątpliwość podróżowania "by" PKP przez mieścinę Słupca, nigdy takowej szmaty nie widziałem, mimo usilnych (ba może nieudolnych) starań jakie wzbudza chwilowe wyostrzenie percepcji pobudzone przez Pana tekst oraz Pańskie dokonania artystyczne,takowej szmaty mimo wszelakich starań nie uwidziałem. Do dzisiaj zadaję sobie pytanie, gdzie była( jest) ta szmata? Nie proszę o odpowiedź, bo nie chcę zabić uroczego telepatycznego konatktu z Panem na dworcu kolejowym w Słupcy a także obraziłbym się na Pana wielce ,jakbyś Szanowny Panie oskalpował mnie z mojej sympatycznej( w tym przypadku) wyobraźni tak niezbędnej dla zachowania równowagi psychicznej podczas podróżowania 'by" PKP