Dwudziestodziewięcioletni Wojtek, bezrobotny gamer, otrzymuje sądowy nakaz opuszczenia w ciągu miesiąca domu swojej matki, Joanny. Między bohaterami dochodzi do kłótni, po której Wojtek znajduje nieprzytomną Joannę przy wejściu na schody. Diagnoza wskazuje na uraz pnia mózgu, którego efektem jest tzw. zespół zamknięcia. Joanna jest świadoma, ale poza ruchami oczu nie jest w stanie się poruszyć. Jej szansę na powrót do sprawności może zwiększyć kosztowna rehabilitacja.
Były rockman, który z powodu alkoholizmu stracił kontakt z rodziną i ma problemy z pamięcią, wyrusza w szaleńczą podróż w poszukiwaniu zaginionego syna.
Macierzyńska miłość, tworząca dla syna iluzję wspaniałego świata, sprawia, że Romain Gary staje się jednym z najwybitniejszych powieściopisarzy, ale jest również wielkim obciążeniem.
Wiktor zostaje kierownikiem OPS-u w trudnym momencie. Z powodu powodzi ośrodek przeżywa oblężenie. Tymczasem jedna z pracownic zostaje brutalnie zaatakowana.
Ludwik przeprowadza się z rodzicami do Krakowa i zaczyna naukę w nowej szkole. Chłopak okazuje bunt przeciwko otaczającej go powojennej rzeczywistości.
Historia młodego chłopaka, który pod koniec II wojny światowej zostaje przesiedlony wraz z rodziną ze Lwowa do Krakowa, gdzie podejmuje przerwaną edukację w gimnazjum. Przechodząc jednocześnie okres buntu, zmuszony jest odnaleźć się w nowej rzeczywistości.
Film z cyklu „Święta polskie”, tym razem ilustrujący święto nie całkiem polskie, ale mocno już zakorzenione w rodzimej rzeczywistości – Walentynki. Scenariusz do niego wyszedł spod pióra Jerzego Pilcha. Dla znanego pisarza, laureata Nagrody Nike, to już drugie spotkanie z tym cyklem: wcześniej napisał on scenariusz do znakomitego „Żółtego szalika”. Jego współpraca z reżyserem Januszem Majewskim zaowocowała opowieścią pełną humoru i wdzięku, traktującą o miłości z lekkim przymrużeniem oka i nutką nostalgii. Duża w tym zasługa również grającego główną rolę Wojciecha Malajkata. Bogdan był kiedyś muzykiem w krakowskiej orkiestrze, później dziennikarzem muzycznym w poważnym, niszowym piśmie. Swobodny stosunek do życia, pieniędzy i kariery sprawił jednak, że nie wzniósł się na szczyty swoich możliwości. Niektórzy powiedzieliby nawet, że upadł całkiem nisko. Bogdan nosi teraz ksywkę „Mozart”, jest bowiem kloszardem na warszawskim Dworcu Centralnym, gdzie przygrywa na akordeonie i żyje z tego, co ludzie wrzucą mu do czapki. Ale czuje się szczęśliwy. Inni stale gdzieś gonią, czymś się denerwują, a on delektuje się świadomością, że nic nie musi. Potrzeby ma skromne, pieniędzy za wiele nie potrzebuje, bo przecież na dworcu jeszcze nikt z głodu i zimna nie umarł. Ale pewnego dnia do pudełka na drobne ktoś niespodziewanie wrzuca mu pękatą różową kopertę. W środku jest 50 tys. zł i list. W liście anonimowa ofiarodawczyni wspomina ich miłosny związek sprzed lat. Czuje się winna moralnego upadku Bogdana i chce mu to wynagrodzić. Mozart nie jest pewien, która z dawnych kochanek zrobiła mu taki prezent. Wyrusza więc pociągiem do Krakowa, aby wyjaśnić zagadkę i zwrócić pieniądze „sponsorce”. W grę wchodzą trzy panie…
Zosia jest piękna, inteligentna i doskonale zna swoją wartość dzięki czemu z powodzeniem uwodzi oraz wykorzystuje rzesze mężczyzn. Gdy poznaje fotografa Mateusza, zaczyna zastanawiać się nad własnym życiem.
"Ślubu nie będzie..."- informuje zdenerwowany Tomek zgromadzoną w kościele rodzinę i przyjaciół z Zagórzyna. Tak rozpoczynają się perypetie mieszkańców podwarszawskiego miasteczka.
Prosta kobieta, pracując przed wojną u przebywających obecnie w getcie Żydów, podejmuje się za pieniądze zawieźć ich córkę na wieś. Wkrótce chęć zarobku ustępuje uczuciu solidarności z zaszczutym dzieckiem.
Akcja serialu dzieje się w okresie międzywojennym [1918-1939] i przedstawia skomplikowane losy dwóch przyjaciół z dzieciństwa: Czarka Adamskiego [Cezary Pazura] i Franka Relke [Olaf Lubaszenko]. Obaj związali się z polskimi służbami wywiadowczymi i wiodą życie pełne niebezpieczeństw.... Film Andrzeja Konica powstawał w dwóch etapach. Pierwsze 10 odcinków nakręcono w 1988 roku, pozostałe 14 - w 1991 roku.
Pracownicy jednego z instytutów naukowych prowadzą badania nad nowym lekiem. Borykają się z problemami osobistymi, finansowymi, intrygami, walką o władzę w swoim najbliższym otoczeniu.
Dwaj bracia – Jerzy i Wojciech – przyjeżdżają na Mazury i podejmują pracę w gospodarstwie rybackim. Szybko orientują się, że ktoś wybiera węgorze z zastawianych przez rybaków sieci.
Scenariusz serialu oparto na motywach cyklu powieściowego Ewy Szelburg-Zarembiny. Osobiste dramaty ludzi pochodzących z ubogich warstw społecznych są ukazane na tle ruchów niepodległościowych i rewolucyjnych w zaborze rosyjskim na przełomie XIX i XX wieku. Film przedstawia ich walkę o przetrwanie przy jednoczesnym zachowaniu godności. Jest to też opowieść o rodowodzie znacznej części polskiej inteligencji. Główną bohaterką serialu jest Joanna, osierocona dziewczynka, uparcie poszukująca szczęścia, której życie przypadło na czas burzliwych wydarzeń historycznych, w których uczestniczyli Polacy, od rewolucji 1905 do I wojny światowej. Małą Joannę gra Jowita Miondlikowska. W roli Joanny już nieco starszej zadebiutowała i odniosła sukces Joanna Trzepiecińska, wówczas studentka III roku szkoły teatralnej. [za www.filmpolski.pl]
Architekt Karol jest kobieciarzem, który wolny czas dzieli pomiędzy żonę i trzy kochanki. Sielanka kończy się, gdy kobiety postanawiają zmienić jego życie w piekło.