Michał BajorI

W 1973 roku zdobył główną nagrodę na Festiwalu Piosenki Radzieckiej w Zielonej Górze.

Wydał następujące albumy:
- 1991 r. - "24 x Bajor";
- 1992 r. - "Michał Bajor dla dzieci";
- 1994 r. - "Kings and Queens";
- 1995 r. - "Michał Bajor '95";
- 1998 r. - "83'-93' pierwsza płyta", "83'-93' druga płyta", "83'-93' trzecia płyta", "83'-93' czwarta płyta", "Uczucia"; 
- 1999 r. - "W dzień Bożego Narodzenia";
- 2000 r. - "Kocham jutro", "Złota kolekcja";
- 2002 r. - "Twarze w lustrach";
- 2004 r. - "Za kulisami";
- 2005 r. - "30/30  Największe Przeboje";
- 2007 r. - "Inna bajka";
- 2009 r. - "Piosenki Marka Grechuty i Jonasza Kofty";
- 2011 r. - "Od Piaf do Garou";
- 2013 r. - "Moje podróże";
- 2015 r. - "Moja miłość";
- 2017 r. - "Od Kofty... do Korcza" vol. 1; "Od Kofty... do Korcza" vol. 2;
- 2018 r. - "Kolędy";
- 2019 r. - "Kolor Cafe";
- 2022 r. - "No, a ja?".

W 1985 roku dostał nagrodę specjalna TVP na Przeglądzie Piosenki Aktorskiej za wykonanie songów Brechta.

W 1985 r. otrzymał nagrodę im. Stanisława Wyspiańskiego.

Syn aktora-lalkarza Ryszarda Bajora.

Jego bratem jest Piotr Bajor.

W 1980 roku ukończył studia na Wydziale Aktorskim Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej (obecnie Akademia Teatralna) im. Aleksandra Zelwerowicza w Warszawie (Polska).